+ ส่องสนามฯ... ฉบับ 9 พ.ย.55 ตอน เจาะเหรียญเมืองอุบลแบบเน้นคุณค่า (ตอน 3)

*ย้ายที่ทำงานใหม่ งานเพิ่งลงตัว ขออภัยล่าช้าไปหลายเดือน มาต่อกันเลยครับ

สายที่ 3. เน้นคุณค่าพระเอกหรือพระหลักประจำจังหวัด

พระเอกของงาน คือบุคคลที่มีคนอยากพบเจอมากที่สุด พระเครื่องก็เช่นเดียวกัน พระหลักเป็นพระที่คนในพื้นที่ในจังหวัดหรือ

ต่างจังหวัดให้ความสนใจมากที่สุด (ร่วมทั้งเนื้อพิเศษของพระหลักด้วย)

ชื่อเสียงและความต้องการเป็นที่สนใจมากที่สุด เพราะฉะนั้นราคาจึงสูงสุดด้วยเช่นกัน ความต้องการของคนหลายคน ราคาพระจึงแพง

คนมาก่อนได้ถูก มาที่หลักก็ได้แพง แม้กระทั้งเซียนพระเอง

การจะขึ้นเป็นพระหลักได้ เราจะเห็นว่าพระเครื่องชุดนั้น ต้องผ่านช่วงเวลามาไม่ใช่น้อย ผ่านประสบการณ์มาอย่างโชคโชน

ไม่ใช่เพียงการแตกตื่นเป็นกระแส เหมือนไฟไหม้ฟาง รวมทั้ง

วัตถุประสงค์ในการจัดสร้างต้องตั้งใจจริง โดยมากสร้างถวายจริงๆ เป็นที่ระลึกครูบาอาจารย์หลักๆของจังหวัด ที่พบเห็นคือมักแจกฟรี

และจำนวนการสร้างไม่น้อย พบเห็นได้ทั้งพระยุคเก่า ยุคกลาง

ในด้านราคา พระหลักราคานิ่งมากหรือขยับเคลื่อนไหวในกรอบแคบๆ ภาษาเซียนบอก "เบียดกิน" ช่วงต้นพระหลักราคาขึ้นช้ามาก

แต่ช่วงหลังราคาจะขึ้นแรงพุ่งไต่ระดับเข้าหาราคาที่แท้จริงจนได้

กลุ่มคนที่สนใจในพระหลักมีมากที่สุด ช่วงแรกทุกคน ทุกชนชั้น ทุกฐานะ ต่างมีครอบครอง เหมือนฝุ่นตลบ ใครๆ ก็มีได้

แต่ท้ายที่สุดแล้วพระหลัก มักตกไปอยู่ในมือของกลุ่มคนมีเงิน ขอให้มีเงินก็หาพระหลักได้เสมอ.

สรุปสายที่ 3

ข้อเด่น : ได้คุณภาพไปเต็ม 100 เน้นคุณค่าผู้มีครอบครองอย่างแท้จริง ส่วนด้านราคาไม่มีตก (แนะนำเก็บยาว แบบลืมคำว่าขายไปเลย !!)

จุดสังเกต : ราคาของคนมาที่หลังในการตัดสินใจ ส่วนคนที่ปล่อยไปแล้วก็เสียดายแทบตาย อยากได้คืนก็สายเสียแล้ว

สายที่ 4. เน้นคุณค่าพระเก่า คลาสสิก

สายที่ตามเก็บเน้นคุณค่าพระเก่า คลาสิก ขึ้นชื่อเรื่องความสุดโต่ง ในความหายาก

สายที่ตามเก็บพระเก่า คลาสสิก มีความเชื่อในพุทธคุณของครูบาอาจารย์ในยุคเก่า ว่าเข้มขลังและรุนแรงกว่ายุคหลังมาก

พระเครื่องเก่า คลาสสิก มักจะหายาก และทรงคุณค่าภายในตัวเองอยู่แล้ว เคยได้ยินในวงการเซียนพระกล่าวว่า

"จะเล่นพระแบบไหนก็ตาม สุดท้ายทุุกคนจะกลับมาเก็บพระเก่า คลาสสิก หายาก ด้วยกันทั้งนั้น จะช้าหรือเร็วเท่านั้น"

แม้ความนิยมในการเก็บหาไม่มากเท่าพระหลัก บางครั้งถูกเรียกว่า "พระบ้านนอก" "พระบ้าน"

ราคาพระเก่าอาจแพงกว่า หรือบางองค์อาจถูกมากแบบน่าใจหาย (หรือถูกกว่าพระออกใหม่เมื่อวานนี่ด้วยซ้ำ)

แต่ก็ปฏิเสธในความเก่า-หายาก-สร้างน้อย-ครูบาอาจารย์ยุคต้นไม่ได้อยู่ดี

นั้นเพราะพระเก่า-คลาสสิกไม่จำเป็นต้องพึ่งคนส่วนมากในการทำให้มีคุณค่าเพื่อเป็นที่นิยมตามคนอื่น

คุณค่านั้นออกมาจากเหรียญเก่า-คลาสสิกภายในตัวเอง ส่วนคนทั่วไปจะนิยมชมชอบหรือไม่ก็ตามที

บางคนก็รู้สึกช้า เพิ่งมาตามเก็บ แม้จะเก็บสะสมพระมาหลายปี (สังเกตุ เหรียญสร้างมาชั่วอายุคน 50-60 ปี แต่เราเพิ่งมาสนใจนั้นแหละ)

มองในมุมหนึ่งน่าจะเป็นพระเครื่องสายเดียว ที่พอจะหาพระดี ในราคาถูกๆ ให้ได้ใช้แบบเกินคุณค่า

เพียงแต่ต้องทำการบ้าน ศึกษาค้นคว้ามากหน่อย หากอยากได้ของดีในราคาถูก หรือ ราคาหลักร้อย พุทธคุณหลักล้าน อย่างที่เขาว่ากัน

ของดีมีค่า หรือ ช้างเผือก ไม่ได้หาง่ายๆ ในเมือง ต้องเข้าไปหาตามป่าทึบอันรกร้าง ซึ่งเป็นทางเล็ก-แคบ เปลี่ยว เหงา

จึงไม่สะดวกสบายเป็นที่นิยมสำหรับคนทั่วไป

สรุปสายที่ 4

ข้อเด่น : มีหรือไม่มีคุณค่า ผู้ครอบครองจะบอกกล่าว ไม่เกี่ยวกับคนส่วนมากชี้นำเลย เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว เลือก-โดยไม่สนใจคนหมู่มาก

ทุกอย่างของพระเครื่องสายนี่ วัดกันที่ความพอใจ (ไม่สามารถเปรียบเทียบใดๆ ได้)

จุดสังเกต : ความยากในการได้มาครอบครอง ขึ้นชื่อว่าหายาก บางครั้งมีเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญเป็นอันดับแรก เพราะต้องหาพระให้ได้ก่อน

**ฉบับหน้า รายงานความเคลื่อนไหวในรอบปี กับตลาดพระเครื่องเมืองอุบล โดย ส่องสนามเมืองนักปราชญ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: + ส่องสนามฯ... ฉบับ 9 พ.ย.55 ตอน เจาะเหรียญเมืองอุบลแบบเน้นคุณค่า (ตอน 3) (อ่าน 19469 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้