กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

[ให้เห็นตัวของตนอยู่เสมอรู้ตัวของตนอยู่เสมอทำแล้วให้ปล่อยวางให้เข้าหาตัวเองนี้นิ่งแน่วอยู่เสมอ อันนี่เรียกว่าเป็นผู้ไม่ประมาทโดยแท้]

ให้เห็นตัวของตนอยู่เสมอ
รู้ตัวของตนอยู่เสมอ
ทำแล้วให้ปล่อยวาง
ให้เข้าหาตัวเองนี้
นิ่งแน่วอยู่เสมอ อันนี่เรียกว่า
เป็นผู้ไม่ประมาทโดยแท้
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๙๑

[."ใจ" คือผู้ที่อยู่เฉยๆ และรู้ตัวว่าเฉย ไม่คิด ไม่นึกอันนั้นแหละเรียกว่า "ใจ""จิต" คือผู้ที่คิดนึก มันคิด มันนึก มันปรุง มันแต่งสัญญา อารมณ์ทั้งปวงหมด อันนั้นเรียกว่า "จิต"เรื่องเรียนพระพุทธศาสนา ไม่ต้องเรียนอื่นไกลเรียนเข้ามาหา "ใจ" เสียก่อนแล้วหมดเรื่องพระพุทธเจ้าทรงสอนสาวกทั้งหลาย ก็สอนถึง "ใจ" ทั้งนั้นถึงที่สุดก็คือ "ใจ" เรียกว่า พระศาสดาสอนถึงที่สุดก็คือ "ใจ" เท่านั้นแต่เรายังทำไม่ถึง เราจะต้องพยายามฝึกหัดอบรม "ใจ" ของตนนี้ ให้มันถึงที่สุดมันจึงจะเข้าถึงที่สุดของพระพุทธศาสนา]

."ใจ" คือผู้ที่อยู่เฉยๆ และรู้ตัวว่าเฉย ไม่คิด ไม่นึก
อันนั้นแหละเรียกว่า "ใจ"

"จิต" คือผู้ที่คิดนึก มันคิด มันนึก มันปรุง มันแต่ง
สัญญา อารมณ์ทั้งปวงหมด อันนั้นเรียกว่า "จิต"

เรื่องเรียนพระพุทธศาสนา ไม่ต้องเรียนอื่นไกล
เรียนเข้ามาหา "ใจ" เสียก่อนแล้วหมดเรื่อง

พระพุทธเจ้าทรงสอนสาวกทั้งหลาย ก็สอนถึง "ใจ" ทั้งนั้น
ถึงที่สุดก็คือ "ใจ" เรียกว่า พระศาสดาสอนถึงที่สุดก็คือ "ใจ" เท่านั้น

แต่เรายังทำไม่ถึง เราจะต้องพยายามฝึกหัดอบรม "ใจ" ของตนนี้ ให้มันถึงที่สุด
มันจึงจะเข้าถึงที่สุดของพระพุทธศาสนา
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[#หาอุบายทำบุญด้วยบุญที่เกิดจากกุศลจิตเป็นการทำบุญภายใน ไม่ใช่การทำบุญภายนอกด้วยวัตถุสิ่งของแต่เราทำบุญโดยการสร้างกุศลจิตสร้างจิตที่ผ่องใสมีคุณงามความดี เป็นจิตไม่ตระหนี่เหนียวแน่นจิตไม่เกิดโทสะมานะทิฏฐิ จิตไม่ประกอบด้วยกิเลสจึงเป็นบุญมหาศาลหาค่ามิได้ เกิดจากจิตภายในถ้าเราทำอย่างนี้อยู่เสมอๆ ก็เป็นบุญอยู่ทุกอิริยาบถและเราก็เห็นบุญในตัวของเรา ชมเชยบุญของเราหรือการที่เราละความชั่วได้ เราไม่เก็บความชั่วไว้ในตัวของเราอันนั้นก็เป็นบุญกุศลเกิดขึ้นที่จิตเราเองก็รู้สึกชิ่นชมยินดีในตัวของเราจะพากันไปหาบุญที่ไหนอีกบุญไม่ได้นอกเหนือไปจากจิตนี้หรอกขอให้พากันสะสมบุญอย่างนี้ขึ้นภายใน " จิต " ของตนทุกๆคน]

#หาอุบายทำบุญ
ด้วยบุญที่เกิดจากกุศลจิต
เป็นการทำบุญภายใน ไม่ใช่การทำบุญภายนอกด้วยวัตถุสิ่งของ
แต่เราทำบุญโดยการสร้างกุศลจิต
สร้างจิตที่ผ่องใสมีคุณงามความดี เป็นจิตไม่ตระหนี่เหนียวแน่น
จิตไม่เกิดโทสะมานะทิฏฐิ จิตไม่ประกอบด้วยกิเลส
จึงเป็นบุญมหาศาลหาค่ามิได้ เกิดจากจิตภายใน
ถ้าเราทำอย่างนี้อยู่เสมอๆ ก็เป็นบุญอยู่ทุกอิริยาบถ
และเราก็เห็นบุญในตัวของเรา ชมเชยบุญของเรา
หรือการที่เราละความชั่วได้ เราไม่เก็บความชั่วไว้ในตัวของเรา
อันนั้นก็เป็นบุญกุศลเกิดขึ้นที่จิต
เราเองก็รู้สึกชิ่นชมยินดีในตัวของเรา
จะพากันไปหาบุญที่ไหนอีก
บุญไม่ได้นอกเหนือไปจากจิตนี้หรอก
ขอให้พากันสะสมบุญอย่างนี้ขึ้นภายใน " จิต " ของตนทุกๆคน

หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

[แจกทานบารมี ปี 2568]

แจกทานบารมี ปี 2568

1.พระรอดอุตฺตโม จัดสร้าง 2 รายการ
    1.พระรอดอุตฺตโม มวลสารดินอาถรรพ์ จำนวน 108 องค์
    2.พระรอดอุตฺตโม มวลสารไพรดำ จำนวน 999 องค์  

2.ตะกรุดเทวดาคูณถุง จำนวน 109 ดอก
3.ลูกอมพิศนูค้ำคูณ จำนวน 999 ลูก

["เป็นบรรพชิตก็เป็นทุกข์ อยู่ครองฆราวาสก็เป็นทุกข์”ที่พระพุทธเจ้าทรงยกเอาทุกข์ของฆราวาสและบรรพชิตมาตรัสนี้ เพียงแต่เพื่อชี้ให้เห็นทุกข์ส่วนหนึ่งในบรรดา ทุกข์ทั้งหลายเท่านั้น และทรงมุ่งให้ผู้เข้าใจผิดเห็นตามเป็นจริงแล้วจะได้ปรับปรุงตนให้เข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อมได้ ไม่ต้องดิ้นรนจนทำให้สังคมและสิ่งแวดล้อมยุ่งเท่านั้น หาไม่แล้วผู้ที่เข้าใจผิดเห็นผิดดังว่ามาแล้วนั้นจะทำให้สังคมและสิ่งแวดล้อมยุ่งไปหมด]

"เป็นบรรพชิตก็เป็นทุกข์ อยู่ครองฆราวาสก็เป็นทุกข์”
ที่พระพุทธเจ้าทรงยกเอาทุกข์ของฆราวาสและบรรพชิตมาตรัสนี้ เพียงแต่เพื่อชี้ให้เห็นทุกข์ส่วนหนึ่งในบรรดา ทุกข์ทั้งหลายเท่านั้น และทรงมุ่งให้ผู้เข้าใจผิดเห็นตามเป็นจริง
แล้วจะได้ปรับปรุงตนให้เข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อมได้ ไม่ต้องดิ้นรนจนทำให้สังคมและสิ่งแวดล้อมยุ่งเท่านั้น หาไม่แล้วผู้ที่เข้าใจผิดเห็นผิดดังว่ามาแล้วนั้นจะทำให้สังคมและสิ่งแวดล้อมยุ่งไปหมด
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
ภาวะของคนสองประเภท 5 ต.ค.2515

[ธรรมะของพระพุทธเจ้า สอนไม่ใช่ของตื้นๆต่ำๆมีความลึกซึ้งที่สุด เข้าถึงหัวใจของบุคคลถ้าปฏิบัติเป็นธรรมแล้วจะอยู่เย็นเป็นสุขด้วยกันหมดทุกคนนั้นให้ฟังธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าถ้าฟังไม่เข้าใจ ฟังก็หายไปเลยไม่สนใจถึงเรื่องธรรมนั้นๆบางทีเข้าใจว่าธรรมอันนี้เป็นของตื้นต่ำเลยไม่อยากฟังซ้ำแท้ที่จริงเราน่ะเป็นคนตื้นฟังไม่ลึกซึ้งถึงธรรมนั้นต่างหากจึงไม่ซาบซึ้งถึงอรรถธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าจริงแล้วมันไม่ใช่เพียงแค่นั้นมันซึ้งเข้าไปอีกจนเหลือที่จะพูดให้คนฟังท่านตรัสให้คนอื่นฟังแต่เพียงตื้นๆแต่ความลึกซึ้งของพระธรรมจริงๆในใจของผู้เห็นธรรมปฏิบัติธรรมนั้นไม่สามารถพูดออกมาได้]

ธรรมะของพระพุทธเจ้า สอนไม่ใช่ของตื้นๆต่ำๆ
มีความลึกซึ้งที่สุด เข้าถึงหัวใจของบุคคล
ถ้าปฏิบัติเป็นธรรมแล้วจะอยู่เย็นเป็นสุขด้วยกันหมดทุกคนนั้น
ให้ฟังธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
ถ้าฟังไม่เข้าใจ ฟังก็หายไปเลย
ไม่สนใจถึงเรื่องธรรมนั้นๆ
บางทีเข้าใจว่าธรรมอันนี้เป็นของตื้นต่ำ
เลยไม่อยากฟังซ้ำ
แท้ที่จริงเราน่ะเป็นคนตื้น
ฟังไม่ลึกซึ้งถึงธรรมนั้นต่างหาก
จึงไม่ซาบซึ้งถึงอรรถธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

จริงแล้วมันไม่ใช่เพียงแค่นั้น
มันซึ้งเข้าไปอีกจนเหลือที่จะพูดให้คนฟัง
ท่านตรัสให้คนอื่นฟังแต่เพียงตื้นๆ

แต่ความลึกซึ้งของพระธรรมจริงๆ
ในใจของผู้เห็นธรรมปฏิบัติธรรมนั้น
ไม่สามารถพูดออกมาได้

หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

[...ผู้ใดพิจารณาความตายอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก นั้นจึงจะเป็นผู้ไม่ประมาทหายใจเข้าแล้วไม่หายใจออก ก็ตาย หายใจออกแล้วไม่หายใจเข้า ก็ตาย เป็นอยู่อย่างนี้เรียกว่า เป็นผู้ไม่ประมาทหลวงปู่เทสก์ เทสรํสี..บางคนบอกว่าเมื่อเราจะตายต้องรักษาสติไว้ ไม่คิดถึงกรรมชั่วความข้อนั้นเป็นความประมาทของเขาเองเขาคิดเดาเอาเฉย ๆ มันจะรักษาได้อย่างไรในเมื่อมันไม่มีสติ มีกรรมนิมิต เป็นเครื่องชักจูงให้เป็นไปเองในการที่ปล่อยให้เป็นเอง ไม่สามารถจะกลับคืนมาแก้ตัวอีกได้ฉะนั้น..ทำเสียเดี๋ยวนี้ตั้งแต่เป็นมนุษย์อยู่ และเมื่อถึงคราวจะตายนั้นแล้วมันเป็นเองหรอกทำดีมาก ทำชั่วมาก มันก็เป็นไปตามเรื่องที่ทำเอาไว้ มันเป็นเอง เกิดเองของมันต่างหากหลวงปู่เทสก์ เทสรํสีคนเราตายจริง ๆ เมื่อไม่มีลมแล้ว แต่ลมกับใจมันคนละอันกัน ที่แพทย์เรียกว่า “ โคม่า" ” นั้น มันถึงที่สุดของชีวิตในตอนนั้นแล้ว แต่ยังไม่สิ้นไปที่เกิดของลมในทางศาสนาท่านกล่าวไว้ว่า ลมเกิดจากสวาบ คือ กะบังลมกะบังลมมันวูบ ๆ วาบ ๆ อยู่อย่างนั้น มันเป็นเหตุให้เกิดลม มันทำให้เกิดความอบอุ่นเมื่อมันมีความอบอุ่นมันก็ไหวตัววูบ ๆ วาบ ๆ เมื่อลมยังมีอยู่ แต่จิตมันจากร่างไปแล้วมันจะไปเกิดที่ไหนก็เป็นไปแล้ว ไปพร้อมด้วยกรรมนิมิต คตินิมิตนั้น ไม่มีหลงเหลืออยู่อีก มีแต่ร่างถ้าไม่มีกรรมนิมิต คตินิมิต บางทีมันฟื้นขึ้นมาอีกเพราะลมยังไม่หมด วิทยาศาสตร์สมัยใหม่เขาเอาออกซิเจนเข้าช่วย ออกซิเจนก็ช่วยได้แต่ลมเท่านั้นแต่จิตมันเคลื่อนแล้ว มันจะไปไหนมันก็ไปตามเรื่องของมันเรื่องมรณสติ เป็นของสำคัญที่สุด เพราะเราทุกคนยังไม่เคยตาย เป็นแต่อนุมานเอา เมื่อพิจารณาแล้วเกิดความสลดสังเวช จิตมันก็แน่วแน่อยู่ในที่เดียวนั่นแหละจึงให้พิจารณามรณสติจะได้ประโยชน์เห็นชัดตามความเป็นจริง หัดให้มันชำนิชำนาญ แต่ถึงขนาดนั้นแล้ว เวลาจะตายจริงๆ ไม่ทราบว่าจะตั้งสติให้มั่นคงได้หรือเปล่า]

...ผู้ใดพิจารณาความตายอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก นั้น
จึงจะเป็นผู้ไม่ประมาท
หายใจเข้าแล้วไม่หายใจออก ก็ตาย
หายใจออกแล้วไม่หายใจเข้า ก็ตาย
เป็นอยู่อย่างนี้เรียกว่า เป็นผู้ไม่ประมาท
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

..บางคนบอกว่าเมื่อเราจะตายต้องรักษาสติไว้ ไม่คิดถึงกรรมชั่ว
ความข้อนั้นเป็นความประมาทของเขาเองเขาคิดเดาเอาเฉย ๆ
มันจะรักษาได้อย่างไรในเมื่อมันไม่มีสติ มีกรรมนิมิต เป็นเครื่องชักจูงให้เป็นไปเอง
ในการที่ปล่อยให้เป็นเอง ไม่สามารถจะกลับคืนมาแก้ตัวอีกได้ฉะนั้น

..ทำเสียเดี๋ยวนี้ตั้งแต่เป็นมนุษย์อยู่ และเมื่อถึงคราวจะตายนั้นแล้วมันเป็นเองหรอก
ทำดีมาก ทำชั่วมาก มันก็เป็นไปตามเรื่องที่ทำเอาไว้ มันเป็นเอง เกิดเองของมันต่างหาก
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี

คนเราตายจริง ๆ เมื่อไม่มีลมแล้ว แต่ลมกับใจมันคนละอันกัน ที่แพทย์เรียกว่า “ โคม่า" ” นั้น มันถึงที่สุดของชีวิตในตอนนั้นแล้ว แต่ยังไม่สิ้นไปที่เกิดของลมในทางศาสนาท่านกล่าวไว้ว่า ลมเกิดจากสวาบ คือ กะบังลม
กะบังลมมันวูบ ๆ วาบ ๆ อยู่อย่างนั้น มันเป็นเหตุให้เกิดลม มันทำให้เกิดความอบอุ่น
เมื่อมันมีความอบอุ่นมันก็ไหวตัววูบ ๆ วาบ ๆ เมื่อลมยังมีอยู่ แต่จิตมันจากร่างไปแล้ว
มันจะไปเกิดที่ไหนก็เป็นไปแล้ว ไปพร้อมด้วยกรรมนิมิต คตินิมิตนั้น ไม่มีหลงเหลืออยู่อีก มีแต่ร่าง

ถ้าไม่มีกรรมนิมิต คตินิมิต บางทีมันฟื้นขึ้นมาอีกเพราะลมยังไม่หมด วิทยาศาสตร์สมัยใหม่เขาเอาออกซิเจนเข้าช่วย ออกซิเจนก็ช่วยได้แต่ลมเท่านั้น
แต่จิตมันเคลื่อนแล้ว มันจะไปไหนมันก็ไปตามเรื่องของมัน

เรื่องมรณสติ เป็นของสำคัญที่สุด เพราะเราทุกคนยังไม่เคยตาย เป็นแต่อนุมานเอา เมื่อพิจารณาแล้วเกิดความสลดสังเวช จิตมันก็แน่วแน่อยู่ในที่เดียวนั่นแหละจึงให้พิจารณามรณสติจะได้ประโยชน์
เห็นชัดตามความเป็นจริง หัดให้มันชำนิชำนาญ แต่ถึงขนาดนั้นแล้ว เวลาจะตายจริงๆ ไม่ทราบว่าจะตั้งสติให้มั่นคงได้หรือเปล่า

หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี วัดหินหมากเป้ง จ.หนองคาย

[เลื่อนขั้นตามกฎระเบียบคุณสมบัติ ประจำปี 2568]

เลื่อนขั้นตามกฎระเบียบคุณสมบัติ ประจำปี 2568
ขอแสดงความยินดีกับครูธรรมใหญ่ยุวทูตทั้ง 3 ท่าน ที่ได้รับการเห็นชอบ เลื่อนขั้นตามกฎระเบียบคุณสมบัติ ดังรายชื่อดังต่อไปนี้

1.ครูธรรมใหญ่ยุวทูต พีรวิชญ์  บวรสนิทพงศ์ (อาจารย์ไก่ ไสยเวทย์ ครูเศรษฐีบารมีพญาครุฑ  สำนักไสยเวทย์พุทธาคม)
2.ครูธรรมใหญ่ยุวทูต เทพรังษี สีวลีพรมญาณ (อาจารย์รวย ธรรมบรรลุอุตฺตโม)
3.ครูธรรมใหญ่ยุวทูต ปุญญารัศมิ์ วงศ์สายมาดี (อาจารย์หนานบุญ มหามนต์สิทธาจารย์)

ขอให้ท่านจงค่อยอยู่ดีสำบายมั่นเสมอมันเครือเก่า เดอ ให้เจ้าอยู่ดีมีแฮงความเจ็บอย่าให้ได้ความไข้อย่าให้มี ให้ไปดีมาดีผู้อยู่ให้มีชัยผู้ไปให้มีโชค
โชคม้าอยู่เทิงอาน อยู่เทิงเครื่องอลังการสำรับ นอนหลับให้เจ้าได้เงินพัน นอนฝันให้เจ้าได้เงินหมื่น นอนตื่นให้เจ้าได้เงินแสน แบมือไปให้ได้แก้วมณีโชติ
โทษฮ้ายอย่ามาพาน มารฮ้ายอย่ามาผ่า ให้เจ้ามีอายุ วรรณัง สุขัง พลัง เดอ

กฎระเบียบครูธรรมและครูธรรมยุวทูต

[ราเป็นพุทธมามกะเราต้องสำรวมรักษา ใจ ของเราให้ได้ศาสนาอยู่ที่ใจแห่งเดียวถ้า ใจ สงบแล้วนั่นแหละชื่อว่าเข้าถึงศาสนาแล้ว]

เราเป็นพุทธมามกะ
เราต้องสำรวมรักษา ใจ ของเราให้ได้
ศาสนาอยู่ที่ใจแห่งเดียว
ถ้า ใจ สงบแล้วนั่นแหละ
ชื่อว่าเข้าถึงศาสนาแล้ว
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒