มาดูกันครับ ว่ามีท่านใดบ้าง เท่าที่ทราบมี่แค่นี้ครับ ผู้ใดทราบเพิ่มเติมลงบอกได้เลยครับ ก่อนที่ข้อมูลจะสูญไปตามกาลเวลา





 

ในรูปนี้ ถ่ายที่จังหวัดอุบลราชธานี ครับ นำมาฝากเพื่อนสมาชิกเวปนี้เป็นที่แรกและที่เดียว โดยเฉพาะครับ

ทดสอบการลงรูปครับ(5555)
ขออนุญาตเจ้าของกระทู้และผู้ดูแลเวปครับ แบบว่ารอมานานแล้วอ่ะ
ตามหาศิษย์ร่วมสำนักครับ ใครมีขอบริจาคหน่อยครับ
เป็นเหรียญสายวัดป่าหลวงปู่เสาร์และหลวงปู่มั่นครับ ปกติสมัยนั้นสายวัดป่าจะไม่ค่อยสร้างวัตถุมงคล เพราะพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านว่าไม่ใช่แก่นสารของธรรมมะ
เหรียญนี้ ออกที่วัดป่าภูเขาแก้ว อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี เป็นเหรียญที่เก่าแก่ที่สุดของสายวัดป่าก็ว่าได้
ตำนานเล่าว่า...คณะศิษย์จากบางกอกหรือนครปฐม(แถวๆ นั้น)สร้างถวายเมื่อปี พ.ศ.2492 เนื่องในโอกาสที่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ตั้งเป็นวัดที่่ถูกต้องครั้งแรก
จำนวนสร้างประมาณ 200 เหรียญ รูปทรงรี ขนาดเล็ก เนื้อทองแดง กะไหล่ทอง
ด้านหลังเหรียญ ในวงการพระเครื่อง เรียกว่า "บล็อก อิใหญ่" หรือบางท่านเรียก "บล็อกจุดกลวง"
ขออนุญาตตามหา "บล็อก อิเล็ก" หรือ "บล็อกจุดตัน" ครับ ได้ข่าวว่ามีอยู่แถวๆอุบลฯเรานี้  

ยังมีอีกเยอะครับ ผมว่า เอามุ้ง หมอน ผ้าห่ม มารอดีกว่า 5555
  วันนี้ขอกลับไปเล่าย้อนหลังก่อนนะครับ เดี๋ยวจะลืม
    ขอกลับไปเล่าตอนท่านเกิด เล่าว่า.... ก่อนที่จะมาปฏิสนธิในครรภ์มารดา ในคืนหนึ่งมารดาฝันว่ามีชายแก่คนหนึ่งเอางาช้างยาวใหญ่สีขาวบริสุทธิ์มามอบให้ แล้วสั่งกำชับว่า "งาช้างนี้เป็นมลคล ขอให้รักษาไว้ให้ดี เพื่อเป็นมรดกของเจ้า ห้ามมิให้ผู้ใดใครคนหนึ่งเอาไปเป็นกรรมสิทธิ์อย่างเด็ดขาด" ไม่นานนัก มารดาก็ตั้งครรภ์ จนครบสิบเดือน จนถึงมาลาคลอด เมื่อถึงเวลาคลอดตามปกติของผู้มีบุญญาบารมีแต่โบราณว่าไว้จะผิดธรรมชาติ นั่นคือเวลาคลอดท่านก็เอาก้นหรือขาออกมาก่อน เป็นที่ลำบากของมารดาอย่างยิ่ง เมื่อคลอดออกมาได้มารดาถึงกลับสลบไป ผู้เฒ่าผู้แก่ต้องเอาผ้าถุงมาพัดโบกให้จนฟื้นคืนสติ  หมอตำแยได้ตัดสายรก ล้างเช็ดตัว เอาไปวางไว้ในกระด้ง หลังจากนั้นบิดามารดาก็เลี้ยงดูจนเติบใหญ่เรื่อยมา...จบตอน

พระครูสุนทรศีลขันธ์ นามเดิม สิงห์ทอง ประมูลอรรค เกิดเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2468 ที่บ้านกลางใหญ่ อำเภอเขื่องใน จังหวัอุบลราชธานี
บิดาชื่อ บ่อง มารดาชื่อ อูบ ประมุลอรรค มีพี่น้องร่วมมารดา 3 คน 1.หลวงปู่สิงห์ทอง 2.นางรั้ว 3.นางทองคำ
  พ.ศ.2471 บิดามารดา อพยพไปอยู่บ้านกุดแห่ อำเภอเลิงนกทา จังหวัดอุบลฯ(ปัจจุบันเป็น ยโสธร)
เมื่ออายุ 18 ปี บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดสำราญนิเวศ ตำบลบุ่ง อำเภออำนาจเจริญ จังหวัอุบลฯ มีพระมหาดุสิตเทวีโร เป็นบรรพชาจารย์ ต่อมาหลังจากบรรพชา ได้มาอยู่กับพระอาจารย์ดี ฉันโน ที่วัดป่าสุนทราราม บ้านกุดแห่ เลิงนกทา เป็นเวลาหนึ่งปี ก็ลาสิกขาไปเลี้ยงดูบิดา มารดาและน้องๆ เพราะบิดาป่วยด้วยโรคเรื้อรัง เมื่อน้องสาวมีครอบครัว ท่านได้มอบสมบัติให้น้องๆ แล้วท่านออกไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุตามคำสั่งของพระอาจารย์ดี ฉันโน บอกไว้
โดยอุปสมบทเมื่ออายุ 25 ปี วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ.2494 ที่อุโบสถ วัดป่าสุนทราราม พระครูภัทรคุณาธารเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ดี ฉันโน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ เมื่อบวชเสร็จก็อยู่ศึกษากับพระอาจารย์ดี ฉันโน และเป็นพระอุปัฏฐากตลอดมา (ยังมีต่อครับ เหนื่อยแล้ว พักก่อน)

ในการเก็บอัฐิธาตุ พระเถระผู้ใหญ่ให้แบ่งเอาไปคนละเล็กละน้อย ส่วนญาติโยมต่างก็แย่งกันเอาผ้าขาวห่อเอาเถ้าถ่านจนไม่มีเหลือไว้เลย ผู้ไปทีหลังก็ขูดเอาดินตรงที่เผาท่านไปไว้บูชาดินเป็นหลุมลงไป
   นายหงส์ทอง ธนกัญญา หลานชาย ได้นำอัฐิส่วนหนึ่งของท่านไปก่อเจดีย์บรรจุไว้ที่วัดกึ่งพุทธกาล วัดภูถ้ำพระ บ้านกุดแห่ แต่ยังไม่ได้ลาดลานเจดีย์ละก่อกำแพงรอบ ยังไม่มีมณฑปหลังคามุง จึงกำลังดำเนินการไม่หยุดยั้ง
 เพิ่มเติมแบบคร่าวๆ นะครับ รอชมหนังสือชีวะประวัติของท่านเล่มใหม่ กำลังจัดทำอยู่ครับ

๒๐.พระครูพิศาลศิลาคุณ               กรรมการ
๒๑.พระครูพิบูลสมณกิจ               กรรมการ
๒๒.พระครูวินิจสังฆภาร               กรรมการ
๒๓.พระอาจารย์มี โชติพโล            กรรมการ
๒๔.พระมหาเส็ง                  กรรมการ
๒๕.เจ้าอาวาสทุกวัดในเขต จังหวัดอุบลฯ         กรรมการ
๒๖.พระครูพุทธิสารสุนทร (เจ้าคุณชิน วงศาจารย์)      เลขานุการ
๒๗.พระครูปลัดพุฒ               ผู้ช่วยเลขาฯ
๒๘.พระอุทิศ อุตตะโร               ผู้ช่วยเลขาฯ
กรรมการฝ่ายฆราวาส
๑. ผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๖      ประธานกรรมการ
๒. ผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลราชธานี         รองประธานกรรมการ
๓.ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดอุบลฯ      รองประธานกรรมการ
๔. รองผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๖      รองประธานกรรมการ
๕. ผู้บังคับการกรมผสมที่ ๖         กรรมการ
๖. ผู้บัญชาการตำรวจภูธร จังหวัดอุบลฯ      กรรมการ
๗. ข้าราชการทุกแผนกการในศาลกลางจังหวัดอุบลฯ      กรรมการ
๘. นายอำเภอวารินชำราบ            กรรมการ
๙. พันเอกหลวงสานดัสกร               กรรมการ
๑๐.พันโทอินทร วงศ์ฉัตร               กรรมการ
๑๑.พันตรีหลวงผจญ อริพ่าย            กรรมการ
๑๒.หัวหน้าส่วนราชการทุกแผนกการในที่ว่าการอำเภอวารินชำราบ กรรมการ
๑๓.ศึกษาธิการอำเภอวารินฯ            กรรมการ
๑๔.นายหงส์ทอง ธนกัญญา         รองเลขาฯ
๑๕.ร้อยเอกแปลง            ผู้ช่วยเลานุการ
การจัดงาน ๕ วัน ๕ คืน ดำเนินไปด้วยความเรียบร้อยราบรื่น ได้เงินจากผู้ศรัทธาบริจาค เป็นจำนวนเงิน ๒ แสนเศษ  เป็นที่จำนวนมากพอดูในสมัยนั้น พระสงฆ์ สามเณร มาในงาน ๓,๐๐๐ กว่ารูป ประชาชนทั่วทุกสารทิศไม่ขาดวันละหมื่นคน ตลอดงาน

ทางราชการและคณะสงฆ์ ได้ประชุมเมื่อวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๓ ลงมติให้จัดงานฌาปนกิจท่านกำหนดเอาวันที่ ๑๐-๑๔ มีนาคม ๒๕๐๓ เป็นเวลา ๕ วัน ๕ คืน แบ่งออกเป็นเจ้าภาพ ๒๐ หน่วยงาน กรรมการดำเนินงานมีดังนี้
๑. เจ้าคุณธรรมไตรปิฎก   วัดพระศรีมหาธาตุ กรุงเทพฯ   เป็นประธาน
๒. เจ้าคุณรัตนมงคลเมธี   เจ้าคณะจังหวัดอุบลฯ      เป็นรองประธาน
๓. เจ้าคุณศรีธรรมวงศาจารย์ วัดสุปัฏนาราม      เป็นรองประธาน
๔. เจ้าคุณธรรมศรีโสภณ   วัดกลาง เมืองอุบลฯ      กรรมการ
๕. เจ้าคุณวิโรจน์รัตนโนบล วัดทุ่งศรีเมือง เมืองอุบล      กรรมการ
๖. เจ้าคุณเทพปัญญบัณฑิต            กรรมการ
๗. เจ้าคุณวินัยสารสุภี               กรรมการ
๘. พระครูวิจิตรรรมภานี               กรรมการ
๙. พระครูประจักษ์อุบาลคุณ            กรรมการ
๑๐.พระครูธรรมธรสำราญ            กรรมการ
๑๑.พระครูนวกรรมโกวิท               กรรมการ
๑๒.พระครูสังวรณ์ศรีลาขันธ์            กรรมการ
๑๓.พระครูกมลวิสุทธิ               กรรมการ
๑๔.พระครูชะโยบลบริบาล            กรรมการ
๑๕.พระครูทัศนะประกาศ                       กรรมการ
๑๖.พระครูโอภาสธรรมธาร            กรรมการ
๑๗.พระครูบริหารวัฒนกิจ            กรรมการ
๑๘.พระครูภัทรคุณาธาร               กรรมการ
๑๙.พระครูญาณวิจิตร               กรรมการ

รุ่งขึ้นวันที่ ๙ เมษายน ๒๕๐๒ สารวัตรจารย์บุญพร้อมด้วยญาติโยมเป็นอันมากได้นำดอกกระเจียว ๓-๔ เข่งใหญ่ ไปร่วมกันทำบุญตามคำสั่งของท่านซึ่งสั่งไว้แต่วันประชุมเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๐๒ อัศจรรย์ เห็นจริง ไม่มีข้อสงสัย ท่านรู้วันมรณภาพของท่านว่าเป็นวันที่ ๘ เมษายน ๒๕๐๒ จึงได้สั่งญาติโยมนำดอกกระเจียวไปในวันที่ ๙ และเป็นบุญงานศพของท่านเอง ทุกคนต่างลงความเห็นว่าพระอาจารย์ดี ฉันโน เป็นพระอริยสงฆ์โดยแท้ ?มรณภาพด้วยอาการสงบ ในท่านั่งสมาธิ อิงหมอนใหญ่อยู่คล้ายกับนั่งพักผ่อนธรรมดา? แม้ว่าท่านจะเจ็บปวดรวดร้าวบั้นเอวเพียงใด ท่านก็ตั้งจิตนั่งสมาธิมรณภาพเสมือนดั่ง พระมหากัสปเถระอาจารย์ของท่านในอดีตชาติ และหลวงปูเสาร์ ที่มรณภาพ ในท่านั่งกราบพระภายในพระอุโบสถวัดอำมาตยาราม นครจำปาสัก ประเทศลาว
   ข้าราชการและเถระผู้ใหญ่ พ่อค้าคฤหบดี ได้ลงความเห็นว่าให้เก็บศพท่านไว้บนศาลาปริยัติธรรม เป็นเวลา ๑ ปี จึงจะทำการฌาปนกิจ

(ต่อครับ)
เมื่อท่านประชุมสั่งการจบลง ทุกคนต่างซุบซิบกันว่า ท่านมอบวัดวาอารามสั่งเสียญาติโยมคล้ายกับท่านจะไปแล้วไม่กลับ ทุกคนต่างสังหรณ์ใจ เมื่อเดินกลับบ้านต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันไป ครูใหญ่ยงค์ วรโยธา พูดขึ้นกับเพื่อนดังๆว่า ?นี่แหละท่านปลงอายุสังขารละ?
   เมื่อท่านลงไปอยู่วัดป่าแสนสำราญ วารินชำราบคราวนั้น มีร้อยเอกแปลงนำรถมารับที่กุดแห่ ญาติโยมไปส่งโดยหงส์ทอง ธนกัญญา เป็นผู้นำคณะ เมื่อท่านไปอยู่วาริน ก็ได้ไปรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลทหาร โดยผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๖ เป็นผู้อุปถัมภ์ เมื่ออาการทุเลาก็กลับมาวัด และเมื่อป่วยก็ไปรักษาอีกที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์บ้าง อาการป่วยออดๆแอดๆ เป็นประจำโดยไม่หายขาด
   บั้นปลายชีวิตในปัจฉิมวัย พระอาจารย์ดี มีปัญหาด้านสุขภาพบริเวณเอว เล่าว่าท่านถูกวัวกระทิงชน ท่านเจ็บป่วยบ่อย ในบันทึกของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ซึ่งเป็นศิษย์ของท่านจึงพาไปพักรักษาตัวที่วัดป่าแสนสำราญ อำเภอวารินชำราบ อุบลราชธานี เล่าว่า ?บั้นปลายชีวิตของหลวงพ่อดี ฉันฺโน ซึ่งเป็นอาจารย์ของหลวงพ่อ พอท่านป่วยหลวงพ่อก็นำมาดูแลรักษาที่วัดป่าแสนสำราญ จนกระทั่งแข็งแรงเดินได้ ...พอประมาณ ตี ๔ เกือบ ตี ๕ ได้ยินเสียงขากเสลดผิดปกติ จนกระทั่งมรณภาพลง ณ ที่นั้น เมื่อเวลา ๐๕.๓๐ น. ของวันที่ ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๒ ในอิริยาบถท่านั่งอิงหมอนใหญ่?
ต่อมาเมื่อวันที่ ๘ เมษายน พ.ศ.๒๕๐๒ เวลาประมาณ ๑๐.๐๐ น. เสียงฆ้อง เสียงกลอง เสียงระฆัง ดังระงมแบบพิลึกพิลั่นขึ้นที่วัดบ้านกุดแห่ ประชาชนแตกตื่นออกไปวัดเพื่อฟังเหตุการณ์ สามเณรอุดมเป็นผู้มาบอกข่าวว่าท่านอาจารย์ใหญ่ของเราได้ถึงแก่มรณภาพแล้ว เมื่อเวลา ๐๕.๓๐ น. ของวันที่ ๘ เมษายน ๒๕๐๒ ต่างคนต่างร้องไห้ระงมไปทั่วบ้านทั่ววัด โศกเศร้า ซบเซากันไปหลายวัน

เสริมให้นะครับ ท่านบ่อหัวซา
พระอาจารย์ดี ฉันโน เป็นศิษย์อุปัฏฐากหลวงปู่ใหญ่เสาร์จนถึงวาระสุดท้ายของหลวงปู่ใหญ่ท่าน เมื่อวาระสุดท้ายของท่านมาถึง คือต้นเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๒ คืนวันหนึ่งท่านนัดญาติโยมบ้านกุดแห่ ดอนสวรรค์ ดอนป่าโมง ดอนม่วง ให้มาประชุมที่วัดป่าสุนทราราม บ้านกุดแห่ มีประชาชนมาร่วมประชุมเป็นจำนวนมากจนผิดสังเกต ท่านได้กล่าวในที่ประชุมว่าท่านป่วยอยู่ที่วัดภูถ้ำพระหลายวันแล้ว ได้สกัดหินออกให้ถ้ำกว้างขึ้น ได้พระงามา ๑ องค์ ในหลืบหิน ขณะนี้อาการป่วยมีปวดบั้นเอวมาก ได้นิมิตว่าท่านเดินเข้าวัดได้เห็นคนปั้นขี้ผึ้งแล้วได้ถามว่า ปั้นอะไร เขาตอบว่า ปั้นเอวอาจารย์ดี อาตมาถามต่ออีกมา ต่อได้ไหม
        การประชุมวันนี้ก็เพื่อให้ญาติโยมทราบว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ขอมอบให้พระสิงห์ทอง ปภากโร ศิษย์อาตมาองค์นี้เป็นเจ้าอาวาสวัดบ้านกุดแห่แทนอาตมา ส่วนอาตมาจะเป็นเพียงเจ้าโอวาทและอีก ๓ วัน อาตมาจะลงไปอยู่วัดป่าแสนสำราญ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เพราะที่นั่นเป็นศูนย์กลางทางใต้ ทางกรุงเทพฯก็จะมารวมตัวที่นี่ ตะวันออก พิบูลฯ เดชอุดม ก็จะมารวมที่นั่น ทางเหนือ เขมราฐ อำนาจ ยโสธร เลิงนกทา มุกดาหาร กุดแห่ ก็จะมารวมกันที่วัดป่าแสนสำราญได้ง่าย ขอให้ญาติโยมช่วยกันรักษาวัดวาอารามของเรา ช่วยอาจารย์สิงห์พัฒนาให้วัดเจริญ ให้พากันเข้าวัดรักษาศีลกันตามเดิมเหมือนอาตมาอยู่ ส่วนพ่อออกสารวัตรจารย์บุญ วรโยธา นั้น ให้หาดอกกระเจียวให้ได้มากๆ ๒-๓ เข่งใหญ่ ไปร่วมทำบุญกับอาตมาที่วัดป่าแสนสำราญ อาตมาจะทำบุญใหญ่ในวันนั้นให้ญาติโยมไปร่วมกันมากๆด้วยนะอย่าลืม ส่วนครูใหญ่หงส์ วรโยธา นั้น วันพรุ่งนี้ให้มาหาอาตมา มาจดประวัติอาตมาไว้พิมพ์แจกญาติโยมอ่านต่อไป ส่วนนายหงส์ทอง ธนกัญญา นั้นให้หาช่างถ่ายรูปมาถ่ายภาพอาตมาไว้ ถ่ายท่านั่งสมาธิทั้งสี่ด้านเพื่อประโยชน์ต่อไป สำหรับข้อธรรมคำสั่งสอน อาตมาได้รวบรวมไว้กับอาจารย์สิงห์แล้วเพื่อให้ได้อ่านและถือปฏิบัติสืบไป

[เหรียญ หลวงปู่ดี(อาจารย์ดี) ฉันโน วัดภูเขาแก้ว รุ่นแรก ปี 2492 ครับ]

เหรียญ หลวงปู่ดี(อาจารย์ดี) ฉันโน วัดภูเขาแก้ว  รุ่นแรก ปี 2492 ครับ