[เรื่อง สมมุติ มากขึ้นเท่าไรกิเลส ยิ่งมากขึ้นเท่านั้นเพราะ ความสมมุติเป็นต้นเหตุของ กิเลสให้ยืดยาวกว้างขวางออกไป]

เรื่อง สมมุติ มากขึ้นเท่าไร
กิเลส ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
เพราะ ความสมมุติ
เป็นต้นเหตุของ กิเลส
ให้ยืดยาวกว้างขวางออกไป
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๔๓

[พุทธศาสนานี้กล่าวถึงเรื่อง การกระทำเราฟังเฉยๆ ไม่กระทำตามมันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยสิ่งที่มันบกพร่องเราก็ทำให้มันสมบูรณ์ขึ้นจึงจะถูกตามรอยของพระองค์[i]จากหนังสือธรรมะเล่มที่๔๓[/i]]

พุทธศาสนานี้กล่าวถึงเรื่อง การกระทำ
เราฟังเฉยๆ ไม่กระทำตาม
มันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
สิ่งที่มันบกพร่อง
เราก็ทำให้มันสมบูรณ์ขึ้น
จึงจะถูกตามรอยของพระองค์
[i]จากหนังสือธรรมะเล่มที่๔๓
[/i][/b][/b][/b][/size]

[บูชาพระพุทธเจ้าด้วยการปฏิบัติบุญทั้งหลายก็อยู่ในการปฏิบัตินั่นเองเป็นบุญที่วิเศษสูงสุดแล้วจากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๐]

บูชาพระพุทธเจ้าด้วยการปฏิบัติ
บุญทั้งหลาย
ก็อยู่ในการปฏิบัตินั่นเอง
เป็นบุญที่วิเศษสูงสุดแล้ว
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๒๐
[/i]

[ทาน มิใช่เรื่องปรารถนาแต่เป็นเรื่องสละศีล มิใช่เป็นความสุขแต่สังวรระวังจะไม่ทำชั่วอีกภาวนา มิใช่เรื่องปรารถนาแต่เป็นเรื่อง สละทุกสิ่งทุกอย่าง]

ทาน มิใช่เรื่องปรารถนา
แต่เป็นเรื่องสละ
ศีล มิใช่เป็นความสุข
แต่สังวรระวังจะไม่ทำชั่วอีก
ภาวนา มิใช่เรื่องปรารถนา
แต่เป็นเรื่อง สละทุกสิ่งทุกอย่าง
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๑

[ประกอบแต่กิจที่ควรและละสิ่งที่ไม่ควรเสียพยายามรักษาความดีของตนไว้ก็มีแต่ทางจะดียิ่งๆขึ้นไปจะไม่เรียกว่า เพียรชอบได้อย่างไรจากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๑]

ประกอบแต่กิจที่ควร
และละสิ่งที่ไม่ควรเสีย
พยายามรักษาความดีของตนไว้
ก็มีแต่ทางจะดียิ่งๆขึ้นไป
จะไม่เรียกว่า เพียรชอบได้อย่างไร
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๑

[สิ่งที่เป็นของมีค่า ได้แก่ความดีที่เราพาไปด้วยคือ ใจพาไปตนจึงเป็นที่พึ่งของตน ไม่ต้องง้อใคร พึ่งตนเองทุกชาติไปไม่กลัวทุกข์ยากความลำบากอะไรเลยจากหนังสือธรรมะเล่มที่๓๓]

สิ่งที่เป็นของมีค่า
ได้แก่ความดีที่เราพาไปด้วยคือ ใจพาไป
ตนจึงเป็นที่พึ่งของตน ไม่ต้องง้อใคร
พึ่งตนเองทุกชาติไป
ไม่กลัวทุกข์ยากความลำบากอะไรเลย
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๓๓

[คนมีปัญญาอาศัยธรรมะเป็นเครื่องปรับปรุงกายและใจของตนเอาปัญญาเข้ามาพิจารณา จิตที่มันเป็นโลกนั้นให้กลายมาเป็นธรรมจากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐]

คนมีปัญญาอาศัยธรรมะ
เป็นเครื่องปรับปรุงกายและใจของตน
เอาปัญญาเข้ามาพิจารณา จิต
ที่มันเป็นโลกนั้น
ให้กลายมาเป็นธรรม
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐

[ความดี มันทำได้ยากอยากได้ดี อยากเป็นดีแต่ก็ดีไม่ได้ เพราะไม่ทำดีนี่แหละคนเราจากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕]

ความดี มันทำได้ยาก
อยากได้ดี อยากเป็นดี
แต่ก็ดีไม่ได้ เพราะไม่ทำดี
นี่แหละคนเรา
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕

[จิตอันใดที่ไม่รู้จักอิ่มจักพอจิตอันที่มันหมุนเวียนไปๆมาๆมันลอยอยู่ตามอารมณ์นั่นเรียกว่า โลกจิตเป็น ธรรม แล้วมันหยุดมันสงบ มันเย็นไม่ร้อนจากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐]

จิตอันใดที่ไม่รู้จักอิ่มจักพอ
จิตอันที่มันหมุนเวียนไปๆมาๆ
มันลอยอยู่ตามอารมณ์
นั่นเรียกว่า โลก
จิตเป็น ธรรม แล้วมันหยุด
มันสงบ มันเย็นไม่ร้อน
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐

[เรียนรู้ใจของตนรักษาใจให้อยู่ได้ก็เป็นพอแล้วจากหนังสือธรรมะเล่มที่๑๙]

เรียนรู้ใจของตน
รักษาใจให้อยู่ได้
ก็เป็นพอแล้ว
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๑๙

[พวกเราไม่เข้าใจความจริงในพระพุทธศาสนาปฏิบัติผิดๆ เข้ากับกิเลสของตนก็เหมือนกับช่วยบ่อนทำลายพระศาสนาคนละนิดคนละหน่อยคนละด้าน คนละทาง เช่นนี้แล้วจะไม่เป็นบาปมากหรือจากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐]

พวกเราไม่เข้าใจความจริง
ในพระพุทธศาสนา
ปฏิบัติผิดๆ เข้ากับกิเลสของตน
ก็เหมือนกับช่วยบ่อนทำลาย
พระศาสนาคนละนิดคนละหน่อย
คนละด้าน คนละทาง เช่นนี้แล้ว
จะไม่เป็นบาปมากหรือ
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๐

[การเอาชนะตัวของเรานั้นคนอื่นไม่กระทบกระเทือนกิเลสของใครจะมีมากน้อยเท่าไรก็ไม่กระทบกระเทือนใครจากหนังสือธรรมะเล่มที่๑๙]

การเอาชนะตัวของเรานั้น
คนอื่นไม่กระทบกระเทือน
กิเลสของใครจะมีมากน้อยเท่าไร
ก็ไม่กระทบกระเทือนใคร
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๑๙

[ต่างคนต่างชำระใจของใครของมันก็หมดเรื่องกันไป แต่นี่ไม่ยอมชำระตนไปชำระคนอื่น มันก็เลยยุ่งจากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๔]

ต่างคนต่างชำระใจของใครของมัน
ก็หมดเรื่องกันไป แต่นี่ไม่ยอมชำระตน
ไปชำระคนอื่น มันก็เลยยุ่ง
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๘๔

[ทำความดีแล้วให้รู้จักคุณค่าอย่าให้มันเสื่อมสูญไปรักษาความดีนั้นไว้ได้มากน้อยเท่าไร รักษาไว้จากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕]

ทำความดีแล้วให้รู้จักคุณค่า
อย่าให้มันเสื่อมสูญไป
รักษาความดีนั้นไว้
ได้มากน้อยเท่าไร รักษาไว้
จากหนังสือธรรมะเล่มที่๗๕

[สติ มีมากเท่าไหร่ยิ่งดี มีแต่คุณไม่มีโทษ]

สติ มีมากเท่าไหร่ยิ่งดี
     มีแต่คุณไม่มีโทษ
-------------------------------------------------------------------------
          .......อย่าเพิ่งเชื่อ........(กาลามสูตร)
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะฟังตามกันมา
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะถือสืบกันมา
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะข่าวเล่าลือ
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมีในตำรา
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะตรรกะ
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะอนุมาน
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะลักษณะอาการที่ปรากฎ
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะตรงกับความคิดของตน
- อย่าเพิ่งเชื่อเพราะดูน่าเชื่อถือ
 - อย่าเพิ่งเชื่อเพราะเป็นครูของตน