[พระกริ่งนวโลหะ หลวงปู่คำสิงห์ สุภัทโธ หมายเลข ๔๘วัดสิงหารินทาราม อำเภอบึงโขงหลง จังหวัดบึงกาฬ]

พระกริ่งนวโลหะ หลวงปู่คำสิงห์ สุภัทโธ หมายเลข ๔๘
วัดสิงหารินทาราม อำเภอบึงโขงหลง จังหวัดบึงกาฬ

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2559 ที่ผ่านมา ไปพระราชวังมฤคทายวัน
รถตู้พร้อมกันที่ทำงานออกตอนตีสาม ก็นอนก่อนตอนหกโมงเย็น ฝันไม่ดีว่าขับรถไปชน

สะดุ้งตื่นมาประมาณเที่ยงคืน อาบน้ำอาบท่าเตรียมไปขึ้นรถตู้ที่ทำงาน
ด้วยความกลัวเลยหาพระแขวน ชอบแขวนเดี่ยว
หาพระกริ่งหลวงปู่คำสิงห์ เนื้อนวโลหะ หมายเลข 48
พร้อมอ๊อฟชั่นเต็ม (เกศา ทันตธาตุ และจีวร) เพราะเคยมีประสบการณ์ตอนไปลาว

นำรถไปไว้ที่ทำงานเลย ขากลับ ขับกลับประมาณ สี่ทุ่มครึ่งแล้ว ขับมาคนเดียว
ทางกลับบ้านจะค่อนข้างไม่ค่อยมีรถ มีเจ้าถิ่นซิ ก็หมานั่นแหละ
หมาดำตัวใหญ่พอสมควร นอนกลางถนน โดยมีไฟถนนส่องสว่าง
แต่เจ้าหมาดันไปนอนตรงเงาเสาที่ทอดไปที่ถนน

ก็ไม่เห็นนะซิ มาเห็นตอนใกล้มากๆแล้ว ขับด้วยความเร็วประมาณ 100 กม./ชม.
ได้ยินเสียงตะโกนดังๆ ว่า "หมาอยู่ข้างหน้า"

ผมเห็น ตะโกนดังลั่น เฮ้ย!!! ด้วยเคยถูกสอนมา เห็นหมา ชนอย่างเดียวอย่าหักหลบ ตั้งใจชน
เหมือนมีใครจับพวงมาลัยหักไปข้างขวา อย่างแรง
ผมก็ตะโกน เฮัยๆ อีกหน(ไม่ตะโกนได้ไง ข้างขวาก็ หมาแดง 2 ตัวกลางถนนอีกฝั่ง)

แล้วเหมือนมีคนจับพวงมาลัย หักกลับซ้าย โห... แม่เจ้าโว้ย ยังกับหนังแอ๊คชั่นเลย
ขับด้วยความเร็ว รถหักอย่างแรงไม่มีส่ายหรือสะบัดเลย พ้นมาได้ ผมตบหน้าอก
ขอบพระคุณมากๆ ครับหลวงปู่คำสิงห์ ที่กรุณาคุ้มครองให้แคล้วคลาดปลอดภัย

ดังนั้นใครที่แขวนหลวงปู่ หรือบูชาหลวงปู่อยู่ ขอให้ทุกท่านจงภูมิใจว่า
หลวงปู่ท่านยังเมตตากรุณาคุ้มครองลูกหลาน ลูกศิษย์ลูกหาของท่านอยู่ครับ....

[รูปหล่อบูชารุ่นแรกหลวงปู่คำสิงห์หมายเลข 15]

รูปหล่อบูชารุ่นแรกหลวงปู่คำสิงห์หมายเลข 15













ตอกโค๊ดด้านหน้า 3 โค๊ด







หมายเลข 15 ตอกด้านหลังซ้ายมือหลวงปู่







ชื่อวัดแกะไม่ครบขาดคำว่าหา  วัดสิงหารินทาราม จะแกะเป็น "วัดสิงรินทาราม"

ตะกรุดหลวงปู่ช่วยกำบังตัว

      เป็นเรื่องเล่าจากหลานกำนันพรหม ถึงเรื่องที่อาม้าเก้าเล่าให้ฟังอีกว่า เพื่อนชาวลาวของอาม้าเก้า ได้เล่าให้ฟังว่านับถือหลวงปู่เพชรมาก ทำบุญไปวัดสม่ำเสมอ ได้ตะกรุดจากหลวงปู่เพชรก็ติดตัวไว้ตลอด  วันนึงมีการอพยพผู้ที่เหมาะสมเพื่อไปประเทศที่สามคือประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อนชาวลาวอยากไปมากเพื่อตั้งต้นชีวิตใหม่ ก็ได้รับการคัดเลือกให้ขึ้นเรือได้ แต่เนื่องจากทหารชาวลาว ที่คัดเลือกจะให้ไปแต่ตัว ทรัพย์สมบัติจะยึดไว้หมด แต่เพื่อนของอาม้าเก้าไม่อยากไปแบบมือเปล่า ต้นตระกูลเดิมก็มีฐานะพอสมควร นำทองคำใส่กำปั่นห่อผ้าไปด้วย

      ด้วยความกลัวเพราะทหารเริ่มมาตรวจค้นแล้ว ถ้าตรวจเจอ นอกจากยึดทรัพย์แล้วยังไล่ลงจากเรืออีก ทำให้เพื่อนอาม้าเก้าอาราธนาหลวงปู่เพชรขอให้แคล้วคลาดอย่าให้ทหารตรวจเจอ เป็นเรื่องที่แปลกเหลือเชื่อ ทหารตรวจทุกๆ คน แต่ทหารเดินผ่านไป ผ่านมา เหมือนไม่เห็นเพื่อนของอาม้าเก้าเลย จนกระทั่งทหารชาวลาวได้ตรวจเสร็จสิ้นเรือได้เดินทาง เพื่อนของอาม้าเก้าก็นำทองคำติดตัวไปด้วยได้ และไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อเมริกาค้าขาย จนได้เป็นคหบดีคนหนึ่ง เวลาอาม้าเก้าจะทำการก่อสร้างอะไรที่วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ เพื่อนของอาม้าเก้าคนนี้ก็ส่งเงินมาช่วยตลอดครับ

[ตะกรุดหลวงปู่เพชร ปทีโป]

ตะกรุดหลวงปู่เพชร ปทีโป




ตะกรุดหลวงปู่เพชร ช่วยน้ำร้อนลวก

         เจ๊เก้าหลังจากนับถือฝากตัวเป็นลูกศิษย์หลวงปู่เพชรแล้ว ก็ทำบุญกุศลไปวัดสม่ำเสมอ วันหนึ่งมีเพื่อนมาเยี่ยมเจ๊เก้า นัยว่าจะมาหาลู่ทางทำธุรกิจค้าขายกับฝั่งลาว เลยมาดูงานก่อน ก็คอยช่วยเหลือเจ๊เก้าทำงานบ้านงานครัว เจ๊เก้าก็พาเพื่อนไปกราบหลวงปู่เพชรและเจ๊เก้าก็มอบตะกรุดหลวงปู่เพชรให้เพื่อนไว้ติดตัวด้วย  ซึ่งเพื่อนของเจ๊เก้าก็นับถือหลวงปู่เพชรมาก ก็นำตะกรุดใส่สร้อยคอติดตัวไว้ตลอด

         วันหนึ่งเพื่อนเจ๊เก้า ได้ทำครัว กำลังนึ่งข้าวเหนียวเยอะมากเพื่อแจกจ่ายคนงาน แต่เพื่อนเจ๊เก้ากำลังนำไม้พายคนข้าวเหนียวหม้อเกิดเอียงพลิกแล้วหกตกมาใส่ขาเพื่อนเจ๊เก้าแบบเต็มๆ น้ำร้อนลวกหมดทั้งขา ทั้งสองข้าง เพื่อนเจ๊เก้าและเจ๊เก้าตกใจเป็นอย่างมาก แต่เนื่องจากเป็นเวลาเย็นแล้วและอำเภอผาใหญ๋ก็ไกลจากโรงพยาบาลประจำจังหวัดหนองคายมาก ซึ่งสมัยก่อนการแพทย์ยังไม่แพร่หลาย เจ๊เก้าหลังจากทำความสะอาดล้างน้ำร้อนลวกให้เพื่อนแล้วก็ตัดสินใจพาเพื่อนไปหาหลวงปู่เพชร  ที่วัดผาใหญ่ พร้อมด้วยคนงานผู้ชายจำนวนหนึ่ง

         ไปถึงกุฏิหลวงปู่เพชร ประมาณหนึ่งทุ่มกว่าๆ หลวงปู่เพชรกำลังอ่านหนังสือ เจ๊เก้าก็กราบเรียนพร้อมทั้งขอความช่วยเหลือ

              หลวงปู่เพชรซึ่งกำลังอ่านหนังสือวางหนังสือลง และถามเพื่อนเจ๊เก้าว่า "นำตะกรุดติดตัวอยู่ใช่ไหม ตอนโดนน้ำร้อนลวก"

              ใช่เจ้าค่ะ เพื่อนเจ๊เก้าตอบ (แล้วมาคุยกันทีหลังว่า หลวงปู่รู้ด้วยว่ามีตะกรุดอยู่ตอนถูกน้ำร้อนลวก เก่งจัง)
 
              งั้นไม่เป็นไรหรอก กลับได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หาย ไม่เป็นไรไม่ปวด นอนหลับได้

              เจ๊เก้าก็เลยถามเพื่อนว่า แล้วเจ็บไหม? เพื่อนเจ๊เก้าบอกว่า ตอนแรกรู้สึกร้อนๆ ที่ขามีรอยแดงๆ ปวดๆร้อนๆ แต่พอหลวงปู่บอกหายปวด ก็หายเลยแปลกดีไม่เห็นหลวงปู่จะเป่าหรือทายาเลย

        ทุกคนก็เลยกลับเพราะเชื่อใจหลวงปู่เพชร เพื่อนเจ๊เก้าก็กลับอาบน้ำและนอนหลับแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตื่นเช้ารอยแดงๆ ก็จางลงมาก และหายไปในเวลาไม่กี่วัน พร้อมทั้งไม่มีแผลเป็นให้ปรากฏครับ

[ศาลาเจ้าแม่กวนอิม วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ จ.หนองคาย]

ศาลาเจ้าแม่กวนอิม วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ จ.หนองคาย




ทุกท่านคงจะแปลกใจว่าทำไม วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ ถึงมีศาสนสถานเกี่ยวกับของจีนปนด้วย

      เหตุผลจากคำบอกเล่าของหลานกำนันพรหม ตำบลสังคม ผู้สร้างรูปหล่อหัวหลิมรุ่นแรกหลวงปู่เพชร ปทีโป เล่าให้ฟังว่า มีเจ๊เก้า เป็นคนไทยเชื้อสายจีนมาทำธุรกิจซื้อขายเครื่องอุปโภค บริโภค วัสดุก่อสร้าง กับชาวลาว เป็นคนกรุงเทพ มาพักไป ๆ มา ๆ ที่ฝั่งลาว และฝั่งไทย ตรงอ.ผาใหญ่ ทำให้รู้จักหลวงปู่เพชร จากชาวลาว ว่าทำไมถึงเคารพหลวงปู่เพชรจัง เลยถามไถ่ได้ความว่า มาขอหวยบ้าง มาให้ช่วยเรื่องค้าขายบ้าง มาขอเครื่องรางของขลังเพื่อไปสงครามบ้าง เจ๊เก้าท่านสนใจ เลยมากราบหลวงปู่เพชร ปทีโปที่วัดผาใหญ่วชิรวงศ์ (ตอนนั้นหลวงปู่เพชรท่านกลับเมืองไทยแล้ว) ตอนไปกราบช่วงนั้นธุรกิจของเจ๊เก้าก็สะดุดๆ มีอุปสรรค มีคู่แข่งอยู่มาก เลยอยากหาที่พึ่ง พอไปกราบหลวงปู่พร้อมทั้งกราบเรียนถึงวัตถุประสงค์แล้ว หลวงปู่เพชรก็หยิบแผ่นมาเขียนยันต์ให้พร้อมทั้งให้เจ๊เก้าติดตัวไว้เวลาไปติดต่อธุรกิจ  ซึ่งเจ๊เก้าหมายมั่นปั้นมือมากกับธุรกิจที่จะไปติดต่อนี้แต่มีคู่แข่งเยอะมากๆ ซึ่งหลังจากเจ๊เก้าได้แผ่นยันต์หลวงปู่ไปแล้ว ก็ไปติดต่อธุรกิจก็ประสบความสำเร็จ การงานการเงินก้าวหน้ามีธุรกิจมั่นคงทำให้เจ๊เก้านับถือหลวงปู่เพชรมากๆ ถึงขนาดมาก่อสร้างเสนาสนะต่างๆ เป็นอันมากในวัดผาใหญ่วชิรวงศ์

      และถ้าที่ใดหลวงปู่เพชรอนุญาต เจ๊เก้าถึงก่อสร้างถ้าทีใดหลวงปู่เพชรไม่อนุญาต เจ๊เก้าก็ไม่ก่อสร้างแต่ก็สงสัย เลยไปหาซินแส ให้ดูฮวงจุ้ยให้ ปรากฏว่าที่ใดที่หลวงปู่เพชรอนุญาต ที่นั่นจะเป็นฮวงจุ้ยที่ดีมากๆ ประมาณว่าเป็นจุดมังกร พยัคฆ์เลย ถ้าที่ใดไม่ให้สร้างที่นั่้นจะเป็นที่อับประมาณว่าประตูผีเลย ทำให้เจ๊เก้ายิ่งนับถือหลวงปู่เพชรเพิ่มมากยิ่งๆ ขึ้น

พระบูชาหินทรายที่หลวงปู่เพชร ท่านแกะเป็นพุทธบูชา

พระครูสังคมคณารักษ์  เจ้าคณะอำเภอสังคม  จังหวัดหนองคาย
วันที่  13  พฤศจิกายน  2527 
 
             ข้าพเจ้าในนามศิษย์ผู้จดบันทึกตามคำบอกเล่าของหลวงปู่เพชรเอง ที่ได้สนทนากับท่านและศิษย์บางคนเล่าให้ฟังมิได้แต่ขึ้นเองแต่ศิษย์ทุกคนอยากอ่านชีวประวัติและแนวทางปฏิบัติของท่าน เพื่อมีไว้ศึกษาและเป็นอนุสรณ์  นับเป็นเวลา 2 ? 3 ปีผ่านมา  ที่หลวงปู่ปรารภกับคณะศิษย์ถึงการวางขันธ์-ทิ้งขันธ์ 5 ของท่านว่า ควรทิ้ง-ควรวางไว้แล้วเพราะอยู่มานานสมควรแก่การกำหนดอายุให้  คณะศิษย์จึงวิงวอนขอร้องต่ออายุให้  จนถึงเช้าวันที่ 8 พฤศจิกายน 2527
 
             คณะศิษย์โยมก็ขอร้องวิงวอนท่านอีกเรื่องต่ออายุ  แต่ท่านปฏิเสธไม่ยอมให้ต่อเพราะถึงเวลา  ข้าพเจ้าจึงไม่ได้ร่วมพิธีทำให้เพราะเคยเห็นวาจาสิทธิ์ท่านมามีแต่ร้องขอวิงวอนให้เล่าชีวประวัติ-แนวปฏิบัติธรรมของท่านให้ฟังแล้วบันทึกเทปไว้  จึงนำมาถอดความต่อกันจดบันทึกอีกที  เพื่อนำมาพิมพ์ไว้  คำสนทนาตอนหนึ่งข้าพเจ้าถามหลวงปู่ว่า

               เวลาหลวงปู่ป่วยลูกศิษย์จะนำไปรักษาที่โรงพยาบาลหลวงปู่ทำไมจึงไม่ไป
               ท่านตอบว่า   ?ถึงเวลาทิ้งขันธ์แล้ว  ไปก็ตายไม่ไปก็ตาย?
               หลวงปู่จะพูดอยู่เสมอและคอยสอนคณะศิษย์ทุกๆ คนว่า

              ?ให้อดทนเอาทำจิตใจหนักแน่นไว้  ถือศีลสัตย์  ประหยัดเวลา
               ทำความเพียรให้กล้า  ชั้นโสดาอยู่ใกล้  การดำรงไว้ซึ่งสติสัมปชัญญะ
               และตั้งใจไว้ชอบในการกระทำจึงจะเป็นแนวทางไปสู่สัมฤทธิ์ผลได้?

พระกริ่งวัชรหลวงปู่เพชร พระกริ่งรุ่นแรกและรุ่นเดียวครับ

จากงานเขียนของนายวิสูตร วงศ์วิริยะ นายอำเภอสังคม เขียนเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2527 (ตำแหน่งสุดท้ายเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร เกษียณอายุราชการแล้ว ปัจจุบันพ.ศ. 2555 ดำรงตำแหน่ง ผู้ทรงคุณวุฒิใน ก.ท.จ.ขอนแก่น)



              กระผมได้รู้จักหลวงปู่เพชร เมื่อครั้งย้ายมารับราชการ  ที่อำเภอสังคมใหม่ ๆ คือเมื่อประมาณ 1 ปีที่ผ่านมานี้ ผู้หลักผู้ใหญ่ได้แนะนำให้ขึ้นไปไหว้หลวงปู่เพื่อเป็นสิริมงคล

            วัดหลวงปู่  ชื่อ วัดพระธาตุผาใหญ่  ตั้งอยู่บนสันเขาภูพาน  เขตตำบลผาตั้ง  สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ  400  เมตร บริเวณวัดเป็นลานหินกว้าง  อากาศเย็นสบาย  ทิวทัศน์สวยงาม  มองเห็นหมู่บ้านที่เชิงเขา  4 ? 5 หมู่บ้าน  บรรยากาศวิเวกเหมาะสำหรับการปฏิบัติธรรมของหลวงปู่และคณะศิษย์เป็นอย่างยิ่ง  และทางขึ้นไปสู่วัดหลวงปู่นั้นก็ลำบากอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน

            เมื่อได้พูดคุยกับหลวงปู่  จึงได้ทราบว่า  ท่านเป็นเกจิอาจารย์ที่สำเร็จธรรมชั้นสูงสุดองค์หนึ่งของเมืองไทย  แต่ท่านถือสมถะไม่ชอบแสดงตัว  ไม่ชอบความเด่นดังครึกโครม  เหรียญและเครื่องรางของขลังวัตถุมงคลต่างๆ ของท่าน  ไม่ค่อยอนุญาตให้ใครทำ  นอกจากคนใกล้ชิดเท่านั้นที่อนุญาตให้ทำในวันสำคัญทางพุทธศาสนา  เพื่อให้ญาติโยมและศิษย์ผู้ใกล้ชิดไว้บูชาสักการะ  และวัตรปฏิบัติ  และบารมีธรรมของหลวงปู่นั้นเด่นดังมาก  ทั้งสองฝั่งโขง  คือ ไทย-ลาว  และต่างประเทศเลยทีเดียว

           เมื่อกระผมพบกับหลวงปู่นั้น  ท่านชราภาพมากแล้ว  อายุถึงร้อยสองปีเศษ  แต่ขึ้นไปกราบท่านครั้งใด  ก็ยังเห็นท่านศึกษาธรรมะ  อ่านหนังสือด้วยแว่นขยายอันใหญ่  และปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานโดยเคร่งครัดเมื่อหลวงปู่อาพาธหนักเข้าจนถึง  ขั้นที่ท่านคงทราบด้วยญาณว่า ถึงเวลาที่จะละวางสังขารแล้ว  ได้ทราบจากศิษย์ของท่านว่า  ท่านปฏิเสธที่รับการรักษาเยียวยาทั้งสิ้น  และกล่าวกับศิษย์ว่า  ?ต้นไม้ที่เXX่ยวเฉาแล้วจะรดน้ำอย่างไรก็คงไม่ฟื้น?  เป็นปรัชญาชีวิตที่สาธุชนควรพิจารณาอย่างยิ่ง  และแล้วหลวงปู่ผู้ปฏิบัติดี  ปฏิบัติชอบมาตลอดอายุขัย  ก็ถึงซึ่งกาลอวสานแห่งชีวิตสังขารด้วยอาการสงบ  เมื่อวันที่ 11  พฤศจิกายน  พ.ศ. 2527 เวลา  19.10 น.

          ในนามของคณะศิษยานุศิษย์  ขอขอบคุณท่านผู้ใจบุญทั้งหลายที่มาร่วมในงานฌาปนกิจศพหลวงปุ่  และขอกุศลผลบุญที่หลวงปู่ได้ประกอบไว้  รวมทั้งที่คณะศิษย์และญาติบำเพ็ญอุทิศให้  จงเป็นผลานิสงส์ให้ดวงวิญญาณของหลวงปู่ไปสู่สุคติในสัมปรายภพด้วย  เทอญ

หลวงปู่เพชรสวดมนต์คาถาฝนแสนห่าขอฝน ช่วยชาวบ้าน เป็นเรื่องเล่าของเจ้าอาวาสวัดผาใหญ่วัดวชิรวงศ์องค์ปัจจุบันลูกศิษย์หลวงปู่เพชร

          ถิ่นอีสาน จะประสบปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ ฟ้าฝนไม่ตกตามฤดูกาล ในปีนั้นหนองคายแล้งจัด แผ่นดินแตกระแหง ชาวบ้านเดือดร้อนเป็นอย่างมาก ชาวบ้านเลยยกขบวนมาขอพึ่งบารมีหลวงปู่เพชร หลวงปู่ท่านบอกว่าไม่ต้องห่วงเดี๋ยวคืนนี้ก็ตกชาวบ้านก็กลับพร้อมตั้งหน้าตั้งตาคอยเฝ้าอยากเห็นวาจาศักดิ์สิทธิของหลวงปู่เพชร เพราะเชื่อในบุญบารมีของท่าน คืนนั้นหลวงปู่เพชรเลยชวนพระภิกษุสงฆ์ทั้งวัดไปสวดมนต์โดยบอกกับพระทั้งวัดว่าจะสวดมนต์ขอฝน หลวงปู่เพชรและพระทั้งวัดสวดมนต์ได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ปรากฎลมแรงขึ้น ๆ มีเมฆก่อตัวครึ้ม ฟ้าเริ่มแลบแปร๊บๆ และไม่เกินห้านาทีต่อมาฝนก็ตกหนักพอได้ให้ชาวบ้านอุปโภค บริโภค และเพาะปลูก และก็เป็นจุดเริ่มต้นของชาวบ้านถ้าปีใดฝนแล้งก็จะมานิมนต์หลวงปู่สวดมนต์ขอฝนเป็นประจำ และหลวงปู่เพชรผู้เป็นพระโพธิ์สัตว์เปี่ยมไปด้วยเมตตาก็จะ สงเคราะห์ลูกหลานสวดมนต์ขอฝนทุกๆครั้งและประสบความสำเร็จในทุกๆครั้งด้วย แม้หลวงปู่เพชรจะมรณภาพไปแล้วปีใดฝนแล้งชาวบ้านก็จะมาจุดธูป จุดเทียนขอเมตตาจากรูปปั้นหลวงปู่เพชรอยู่เสมอๆ


คาถาอิติปิโส 8 ทิศ(ประจำวันเกิด)
 
พุทธคุณ
อิติ ปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมะนุตสานัง พุทโธ ภะคะวาติ

คาถาอิติปิโส ทั้งแปดทิศ มีชื่อเรียกและแต่ละบทเป็นดังนี้

บทที่1 ทิศตะวันออก (วันจันทร์ กำลังวัน เท่ากับ 15)

" อิระชาคะตะระสา "  เรียกว่าคาถากระทู้เจ็ดแบก
มี พุทธคุณด้านแคล้วคลาด ทรหดคงทนต่ออาวุธต่างๆ บุคคลที่เกิดวันจันทร์ หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางไปทางทิศตะวันออก

บทที่2 ทิศตะวันออกเฉียงใต้  (วันอังคาร กำลังวัน เท่ากับ 7)

" ติหังจะโตโรถินัง " เรียกว่าคาถาฝนแสนห่า
มี พุทธคุณด้านเมตตามหานิยม แคล้วคลาด ปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ บุคคลที่เกิดวันอังคาร หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และใช้สวดขอฝนได้

บทที่3 ทิศใต้ (วันพธ กลางวัน กำลังวัน เท่ากับ 17)

" ปิ สัม ระดล ปุ สัต พุท " เรียกว่าคาถานารายณ์เกลื่อนสมุทร
มี พุทธคุณด้านเมตตาดี ภูตผีและกันคุณไสย วิญญาณร้าย แก้โรคภัยไข้เจ็บ บุคคลที่เกิดวันพุธ(กลางวัน) หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางทิศใต้

บทที่4 ตะวันตกเฉียงใต้ (วันเสาร์ กำลังวัน เท่ากับ 10)"

โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ " เรียกว่าคาถานารายณ์ขว้างจักร ตรึงไตรภพ
มี พุทธคุณด้าน เมตตามหานิยม ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย คุณไสย คุ้มครองป้องกันภัย มีอำนาจตะบะเดชะ บุคคลที่เกิดวันเสาร์ หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

บทที่5 ทิศตะวันตก (วันพฤหัสบดี กำลังวัน เท่ากับ 19)

" ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ " เรียกว่าคาถานารายณ์ตวาดป่าหิมพานต์
มี พุทธคุณด้านมหานิยม มีอำนาจป้องกันภัย คุ้มครอง บุคคลที่เกิดวันพฤหัสบดี หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางไปทางทิศตะวันตก

บทที่6 ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ (วันพุธ กลางคืน กำลังวัน เท่ากับ 17)

" คะ พุท ทู ทัม วะ คะ " เรียกว่าคาถานารายณ์ถอดจักร
มี พุทธคุณด้านเมตตา ถอดถอนคุณไสยอำนาจชั่วร้ายปลดปล่อยวิญญาณ บุคคลที่เกิดวันพุธ(กลางคืน) หากได้สวดทุกวันจะช่วยหนุนดวงและป้องกันภัย หรือใช้ท่องเวลาจะเดินทางไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ


จากคำบอกเล่าของลูกศิษย์คนหนึ่งซึ่งได้ยินมาจากเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน

ต้นอ้อเป็นไม้ที่เกิดบริเวณลำน้ำโขง หรือแหล่งน้ำธรรมชาติทั่วไป
ลักษณะคล้ายต้นไผ่หรือลำเหมือนต้นอ้อย แต่ขนาดลำต้นเล็กกว่ามาก
เรื่องนี้ต้องเป็นที่กล่าวถึง เมื่อเอ่ยชื่อ "หลวงปู่เพชร สังคม" ชาวบ้านจะกล่าวขวัญถึงหลวงปู่ที่สามารถเหยียบต้นอ้อข้ามแม่น้ำโขงได้ เรื่องนี้ได้รับคำยืนยันจากที่ปรึกษาพระสังฆราชประเทศลาว และลูกศิษย์หลวงปู่เพชรทุกองค์ และชาวบ้านคนเฒ่าคนแก่ที่เป็นลูกศิษย์ตามปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่เพชรว่าเคยเห็นหลวงปู่เพชรเหยียบต้นอ้อข้ามแม่น้ำโขงได้

นอกเหนือจากเรื่องนี้แล้ว ยังมีประสบการณ์ต่างๆจากวัตถุมงคล
ของท่านที่เป็นที่ทราบดีมาถึงปัจจุบันว่า ไม่ธรรมดาเลย
เพราะคนลาวอพยพ เมื่อครั้งสมัยลาวแตก คนสปป.ลาวไม่น้อย

ได้พึ่งใบบุญของหลวงปู่เพชร ที่ปลอดภัยจากคมกระสุนและอยู่
รอดมาจนเท่าทุกวันนี้ ท่านเป็นที่พึง ที่ศรัทธามากของญาติโยม
สองฝากฝั่งแม่น้ำโขงครับ คนแถวสังคม ศรีเชียงใหม่ น้ำโสม ฯ
หวงพระ(วัตถุมงคล) หลวงปู่เพชร หลวงปู่เครื่อง มากกว่าห่วงทรัพย์สินอย่างอื่นเสียอีก

รูปหล่อโบราณพิมพ์นิยมของหลวงปู่เพชร ดูกี่ครั้งก็สวยครับ

หลวงปู่เพชรย่นระยะทางกับคณะลูกศิษย์

สมัยหนึ่งหลวงปู่เพชร ท่านบำเพ็ญธรรมที่ป่าฝั่งลาว
และท่านต้องการจะข้ามมาฝั่งไทยท่านเลยได้สั่งลูกศิษย์ให้เก็บของต่างๆเพื่อเตรียมตัวเดินทาง
และพอเก็บของเสร็จก็เดินมาเรื่อยๆลูกศิษย์ก็เดินตามมาปกติ ชวนลูกศิษย์ที่มาด้วยกันหลายรูป ดูนก ดูไม้
พอเดินไปได้สักพัก เผลอแป๊บเดียวก็มาถึงฝั่งไทยครับ
แต่ที่แปลกอย่างยิ่งนั้นคือท่านเดินมาถึงฝั่งไทยได้ยังไงโดยไม่ได้ข้ามแม่น้ำโขง
จากฝั่งลาวมาประเทศไทยยังไงๆ ก็ต้องข้ามแม่น้ำโขง
แต่นี่ไม่ได้ข้ามเลยแต่เดินมาถึงฝั่งไทยได้
ลูกศิษย์ที่ร่วมเดินทางมาด้วยนั้น ถึงกับอึ้งและงงมากๆครับ
ว่าข้ามมาถึงฝั่งไทยโดยไม่ได้ข้ามแม่น้ำโขงได้ยังไง ถ้าเดินกันจริงๆ ต้องใช้เวลาเป็นวันๆ เลยครับ

นี่เป็นคำบอกเล่าและเรื่องจริงที่ลูกศิษย์หลวงปู่ที่ร่วมเดินทาง
มากับหลวงปู่ในครั้งนั้นเมตตาเล่าให้ฟังครับ
ซึ่งปัจจุบันลูกศิษย์ท่านนั้นอายุ93พรรษา
และเป็นที่ปรึกษาหารือพระสังฆราชประเทศลาวครับ

หลวงปู่เพชรช่วยชีวิต ทำให้โจรยิงไม่ออก

          มีเสี่ยค้าไม้,ค้าวัสดุก่อสร้าง อยู่ที่ ท่าบ่อ ท่านหนึ่งครับสมัยนั้น เสี่ยผู้นี้ท่านขึ้นไปกราบหลวงปู่ และได้รับ รูปหล่อหลวงปู่เพชร ใส่แว่นมาองค์หนึ่ง ได้รับมากับมือหลวงปู่เพชรท่านก็เอามาไว้บูชาปกติ
        อยู่มาวันหนึ่ง สมัยนั้นมีโจรขึ้นปล้นบ้านเสี่ยผู้นี้ และถูกจ่อยิงด้วยปืน ปรากฏว่าปืนไม่แตกครับ  ยิงไม่ออก
เสี่ยผู้นั้นเลยลอดตายมาอย่างปาฏิหาริย์จนถึงทุกวันนี้ ทุกวันนี้เสี่ยผู้นี้ยังมีชีวิตอยู่ครับ และก็ห้อยหลวงปู่เพชร พิมพ์ใส่แว่น ขึ้นคอประจำ


รูปหล่อใส่แว่นตา หลวงปู่เพชร

เรื่องหลวงปู่เพชรเสกใบไผ่เป็นปลาหลด




      พ่อนวยท่านเล่าให้ฟังว่า ประมาณปี 2520 ต้นๆ ได้เดินทางไปกับเพื่อน เริ่มต้นเดินทางที่ อ.ท่าบ่อ ขี่รถมอเตอร์ไซด์ ไปสองคน  ออกบ้านประมาณ 8-9 โมงเช้า  ถึงวัดหลวงปู่เกือบบ่ายโมง พ่อนวยบอกว่าตอนนั้นหนทางไปวัดลำบากสุดๆครับ ทั้งเข็น ที้งพัก ทั้งลากทั้งจูง ท่านว่าอย่างนั้นครับ  พอไปถึงวัดทั้งสองคนก็หิวข้าวมาก  พอไปกราบหลวงปู่แล้วถามท่านว่า หลวงปู่ครับพอมีอาหารที่โรงครัวเหลือบ้างไหมครับ  หลวงปู่บอกว่ามีแต่ข้าว กับหมดแล้ว  เอาอย่างนี้ให้ไปเอาใบใผ่มาให้หลวงปู่หน่อยปู่จะหาอาหารให้กิน  พ่อนวยงงมากครับว่าไปเอาใบใผ่มาทำไม  เพื่อนอีกคนก็ไปเอามา พอหลวงปู่ได้ใบใผ่มาท่านก็จับมาเสกซักครู่หนึ่ง แล้วโยนลงไปที่ถังน้ำ ปรากฎว่ากลายเป็นปลาหลดครับ  พ่อนวยและเพื่อนทั้งเเปลกใจ ทั้งทึ่งและศรัทธาในตัวหลวงปู่มาก  แล้วถามหลวงปู่ว่าหลวงปู่ทำได้ไงครับ  แล้วเอามันมาฆ่าจะไม่บาปหรือครับ  ปู่บอกว่าไม่บาปหรอกทำกินเลย  ทั้งสองท่านเลยลงมือสังหารและแกงปลาหรดกิน  ปรุงอะไรทุกอย่างเรียบร้อย  พอเปิดฝาออกจะชิน้ำ ปรากฎว่ากลายเป็นใบใผ่เหมือนเดิมครับทั้งสองท่านก็งงเหมือนเดิมอีก แต่ก็กินเหมือนเดิม เพราะหิวข้าวมากแล้ว  พ่อนวยท่านเล่าให้ผมฟังครับ เกี่ยวกับหลวงปู่เพชร ท่านบอกว่าสุดยอดมากๆเรื่องวัตถุมงคลท่านเหนียวสุดๆครับ