ประวัติ พระอาจารย์สมศักดิ์ อุตฺตโม(ญาถ่านเบิ้ม)วัดวังม่วง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี

[maxna]

ยันต์มหาอำนาจพญาไกรสรราชสีห์
จัดสร้างจำนวน 19 ดอก
ทุกดอกจะตอกโค้ดกำกับรันเลขทุกดอก ในนามญาถ่านเบิ้ม อุตฺตโม บรมครูใหญ่สายธรรมอุตฺตโมบารมี ผู้สืบทอดรุ่นที่ 3 ศิษย์บูรพาจารย์สำเร็ลุน
วัถตุประสงค์ในการจัดสร้าง โดยมอบเป็นของชำร่วยให้แก่คณะครูธรรม เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจในการทำงาน ในทางด้านจิตใจของผู้ปฏิบัติ
...สร้างจากหนัง ส.โคร่ง จารอักขระเลขยันต์โบราณ ยันต์มหาอำนาจพญาไกรสรราชสีห์ หนุนส่งเสริมให้เป็นที่น่าเกรงขามแก่ผู้คนทั้งหลายใช้ดีกับคนที่ต้องคุมคน เป็นหัวหน้าคน  เสริมทางมหาอำนาจ ตบะ เดชะ แคล้วคลาด คงกระพัน และยังเป็นที่เสน่ห์เมตตาด้วยอำนาจและความสง่างามแห่งตระกูลราชสีห์ "ไกรสรราชสีห์" คือ ราชสีห์ ที่ยอมสละชีวิตตนเอง พร้อมพวกบริเวณอีก 5 ตัว เพื่อให้พระอิศวรสร้างพระอาทิตย์ ตามตำนานของศาสนาพราหมณ์ และได้ให้ความเคารพเป็นเทพองค์หนึ่ง ที่คอยปกป้องสรรพสัตว์ทั้งหลาย ดั่งเรื่องราวความรักชาติของวีรกรรมชาวค่ายบางระจัน ที่ยอมสละเลือดเนื้อและชีวิตเพื่อปกป้องแผ่นดิน ไว้ให้ลูกหลานได้สืบต่อไป

[maxna]

1.สีผึ้งมหาเสน่ห์ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ (วัดเพชรบุรี) จ.สุรินทร์
2.สีผึ้งหลวงพ่อทาบ วัดกระบกขึ้นผึ้ง บ้านค่าย จ.ระยอง
3.สีผึ้งมหาเสน่ห์ หลวงพ่อกวย ชุตินธโร วัดโฆสิตาราม จ.ชัยนาท
4.สีผึ้งหลวงพ่อจง พุทธัสสโร วัดหน้าต่างนอก จ.อยุธยา
5.สีผึ้งผีหุงหลวงปู่ทิม อิสริโก  วัดละหารไร่ จ.ระยอง
6.สีผึ้งครูบากฤษณะ อินทวัณโณ วัดป่ามหาวัน จ.นครราชสีมา
7.สีผึ้งมหาเสน่ห์ หลวงพ่อพัฒน์ ปุญญกาโม วัดห้วยด้วย จ.นครสวรรค์
8.สีผึ้งหลวงปู่สุข ธรรมโชโต วัดโพธิ์ทรายทอง จังหวัดบุรีรัมย์
9.สีผึ้งหลวงพ่อเดิม พุทธสโร วัดหนองโพธิ์ จ. นครสวรรค์
10.สีผึ้งหลวงปู่หน่าย อินทสีโล วัดบ้านแจ้ง บางปะหัน จ.อยุธยา
11.สีผึ้งนางแย้ม มหาเสน่ห์ หลวงพ่อพิมพ์ ผลปุญโญ วัดพฤกษะวัน จ.พิจิตร
12.สีผึ้งหลวงปู่หมุน ฐิตสีโลวัดบ้านจาน อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ
13.สีผึ้งหลวงปู่รอด อาภัสสโร วัดโคกกรม อ.พนมดงรัก จ.สุรินทร์
14.สีผึ้งหลวงปู่สรวง เทวดาเดินดิน อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ
15.สีผึ้งนารายณ์กลืนจิต หลวงปู่ญาท่านสวน ฉันทโร วัดนาอุดม จ.อุบล
16.สีผึ้งญาท่านเภา จันทธัมโม วัดบ้านเวิน อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย
17.สีผึ้งหลวงปู่ป้อง สีวิไล วัดบ้านนากุง เมืองปากงึ่ม สปป.ลาว
18.สีผึ้งหลวงพ่อปาน โสนนฺโท วัดบางนมโค จ.อยุธยา
19.สีผึ้งแมงมุมดักทรัพย์ หลวงปู่สุภา กันตสีโล วัดสีลสุภาราม จ.สกลนคร
20.สีผึ้งพระลักษณ์หน้าทอง ลป.กาหลง เตชวัณโณ วัดเขาแหลม จ.สระแก้ว
21.สีผึ้งมหาเสน่ห์ หลวงปู่ฤทธิ์ รัตนโชโต วัดชลประทานราชดำริ จ.บุรีรัมย์
22.สีผึ้งกาจับหลัก หลวงปู่ชื่น ติคญาโณ วัดตาอี จ.บุรีรัมย์
23.สีผึ้งหลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปญฺโญ วัดสะแก จ.พระนครศรีอยุธยา
24.สีผึ้งหลวงปู่จอม นาคเสโน วัดบ้านดอนดู่ จ.อำนาจเจริญ
25.สีผึ้งหลวงปู่ทา นาควัณโณ วัดศรีสว่างนาราม อ.โพธิ์ไทร จ.อุบลราชธานี
26.สีผึ้งญาถ่านเบิ้ม อุตฺตโม วัดวังม่วง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี
27.สีผึ้งญาถ่านเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง จังหวัดอุบลราชธานี
28.สีผึ้งหลวงปู่อาจ อชิโต วัดภูบะปัง  อ.น้ำยืน จ.อุบลราชธานี
29.สีผึ้งมงคลมหานิยม หลวงพ่อบุญเรือง สารโท วัดพิชโสภาราม จ.อุบล
30.สีผึ้ง หลวงพ่อเดิม พุทฺธสโร วัดหนองโพ จ.นครสวรรค์
31.สีผึ้งจักรพรรดิมหาลาภ ขี้หอมลป.สี วัดเขาถ้ำบุญนาค (เท่ากำปั้นมือ)
32.สีผึ้ง 100 ปี หลวงปู่บุดดา วัดกลางชูศรีเจริญสุข
33.สีผึ้งหลวงปู่พิศดู วัดเทพธารทอง
34.สีผึ้งหลวงพ่อฤาษีลิงดำสมัยท่านยังมีชีวิต
35.สีผึ้งหลวงพ่อแก้ว วัดละหารไร่
36.สีผึ้งลป.ยิ้ม วัดหนองบัว
37.สีผึ้งหลวงพ่อเคลือบ วัดหนองกระดี่
38.สีผึ้งหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน อธิษฐานจิต
39.สีผึ้งครูบาคำเป็ง สำนักสงฆ์มะค่างาม กำแพงเพชร
40.สีผึ้งทิพย์มหานิยม ลป.จำเนียร วัดถ้ำเสิอ
41.สีผึ้งพญาหงส์ทอง ลพ.ถาวร วัดปทุมวนาราม
42.สีผึ้งหลวงปู่คำบุ วัดกุดชมภู
43.สีผึ้งลพ.เกาะ วัดท่าสมอ
44.สีผึ้งลป.ธีร์ วัดลำยอง บุรีรัมย์
45.สีผึ้งลพ.พรหม วัดขนอนเหนือ
46.สีผึ้งลป.แย้ม วัดตะเคียน นนทบุรี
47.สีผึ้งลพ.เสี้ยน วัดมะนาวหวาน
48.สีผึ้งหลวงปู่พวง ฐานวโร วัดน้ำพุ เพชรบูรณ์
49.สีผึ้งหลวงพ่อจ้อย วัดศรีอุทุมพร
50.สีผึ้งลป.เย็น วัดสระเปรียญ
51.สีผึ้งพระอาจารย์ศรีเงิน วัดดอนศาลา พัทลุง
52.สีผึ้งลพ.มี วัดมารวิชัย
53.สีผึ้งลป.ปรง วัดธรรมเจดีย์
54.สีผึ้งลพ.ดำ วัดใหม่ นราธิวาส
55.สีผึ้งลป.เรือง วัดเขาสามยอด
56.สีผึ้งลพ.วิชัย วัดถ้ำผาจม
57.สีผึ้งหลวงปู่เฮ็น วัดดอนแสง
58.สีผึ้้งลป.เริ่ม วัดจุกกะเชอ
59.สีผึ้งรวมเจ้าคุณเสงี่ยม วัดสุวรรณเจดีย์
60.สีผึ้ง 3 สี อาจารย์ประคอง รุ่นเจริญ
61.สีผึ้งลป.โลกเอ๊าะบายกรีม (ข้าวแห้ง) วัดบ้านตาปัน
62.สีผึ้ง 1000 วัด ลพ.เกษมสุข วัดประดู่ธรรมาธิปัตย์
63.สีผึ้งลพ.แสวง วัดสว่างภพ
64.สีผึ้งลพ.ทองหยิบ วัดบ้านกลาง
65.สีผึ้งลป.คำพัน
66.สีผึ้งหลวงพ่ออุตตมะ วัดวังก์วิเวการาม
67.สีผึ้งสมเด็จเกี่ยวอธิษฐานจิต
68.สีผึ้งลป.ทิม วัดพระขาว
69.สีผึ้งลพ.ฉาบ วัดศรีสาคร
70.สีผึ้งหลวงพ่อเอก วัดเขาแร่
71.สีผึ้งหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ วัดบ้านไร่
72.สีผึ้งหลวงพ่อนวล วัดไสหร้า
73.สีผึ้งหลวงพ่อเฉลิม วัดพระญาติ
74.สีผึ้งหลวงพ่อเพี่ยน วัดเกริ่นกฐิน
75.สีผึ้งหลวงปู่มหาโส วัดขอนแก่น
76.สีผึ้งลพ.เอียด วัดไผ่ล้อม
77.สีผึ้งลพ.ต้วน
78.สีผึ้งลพ.ตุ่น
79.สีผึ้งหลวงปู่จันทร์หอม สุภาทโร วัดบุ่งขี้เหล็ก อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี
80.ตลับสีผึ้งไก่ป่า ครูบาต๋า วัดบ้านเหล่า
81.สีผึ้ง ม้าเสพนาง ครูบาวัง วัดบ้านเด่น จ.ตาก
82.สีผึ้งฝังตะกรุดสาริกา หลวงพ่อพูน วัดบ้านแพน จังหวัดอยุธยา
83.สีผึ้งวัดพระอาจารย์ขวัญ วัดทับยายเชียง
84.สีผึ้งผยองคำ ครูบาวัดไม้ฮุง จ.แม่ฮ่องสอน
85.สีผึ้งเมตตามหานิยม หลวงพ่อเปิ่น จ.นครปฐม
86.ตลับสีผึ้ง งาแกะ หลวงพ่อกัน วัดเขาแก้ว จ.นครสวรรค์
87.สีผึ้งสาริกาคู่  หลวงตาเณร สุสานโบราณ จ.ศรีสระเกษ
88.สีผึ้งเมตตา หลวงพ่อแดง สิริภทฺโท วัดห้วยฉลองราษฎร์บำรุง จ.อุตรดิตถ์
89.สีผึ้งพระอาจารย์โอ พุทธสถานวิหารพระธรรมราช จ.เพชรบูรณ์
90.สีผึ้งแม่หม่อมกวัก พระอาจารย์ประสูติ วัดในเตา จังหวัดตรัง
91.สีผึ้ง หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ จ.สุพรรณบุรี
92.สีผึ้งพรายตานี หลวงพ่อสมชาย วัดด่านเกวียน จ.นครราชสีมา
93.สีผึ้งนกสาลิกา หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม(วัดบ้านแค) จ.ชัยนาท
94.สีผึ้งสาวหลง หลวงพ่ออาคม วัดทุ่งพระ จังหวัดสงขลา
95.สีผึ้งเมตตา หลวงปู่ขุ้ย วัดซับตะเคียน จังหวัดเพชรบูรณ์
96.สีผึ้งว่านสาวหลง หลวงปู่เมียน วัดบ้านจะเนียง จังหวัดบุรีรัมย์
97.สีผึ้ง หลวงปู่น่วม วัดโพธิ์ศรี จังหวัดสุพรรณบุรี
98.สีผึ้งอาถรรพณ์ หลวงพ่อปุ่น วัดป่าบ้านสังข์ จ.ร้อยเอ็ด
99.สีผึ้ง เมตตามหาบารมี หลวงปู่แผ้ว ปวโร จ.นครปฐม
100.สีผึ้งมหาเสน่ห์แม่เถาหลง หลวงพ่อบุญส่ง วัดดระโจม จ.สิงห์บุรี
101.สีผึ้งมหานิยม พ่อท่านหีต วัดเผียน จังหวัดนครศรีธรรมราช
102.สีผึ้งว่านดอกทอง  หลวงปู่ลุน วัดโพนแพง อ.ภูเวียง จ.ขอนแก่น
103.สีผึ้งเสือสมิงใหญ่ พระอาจารย์โอพุทธรักษา จังหวัดเพชรบูรณ์
104.สีผึ้งจันทร์เพ็ญ หลวงพ่อนัส วัดอ่าวใหญ่ จ.ตราด
105.สีผึ้งดำ หลวงตาช้วน วัดขวาง จ.สุพรรณบุรี
106.สีผึ้งเสน่ห์นางแดง หลวงพ่อไพโรจน์ วัดโคกพระ สิงห์บุรี
107.สีผึ้ง หลวงปู่ครูบาสร้อย วัดมงคลคีรีเขตต์ จ.ตาก
108.สีผึ้งมหาเสน่ห์มหาโชคลาภ  หลวงพ่อพยุงค์ วัดป่าสัก จ.สระบุรี

[maxna]

เสาหลักสายธรรมอุตฺตโมบารมี (สายอุตฺตมะอุตฺตโม)
ที่ครูธรรมศึกษาเล่าเรียนความรู้ด้านคุณธรรมจริยธรรม ด้านสามัคคีการรักไคร่พี่น้องครูธรรม

องค์ที่ 1 ญาถ่านเบิ้ม อุตฺตโม บรมครูใหญ่ ผู้สืบทอดรุ่นที่ 3
องค์ที่ 2 ญาถ่านยักษ์ โคษะกะ
องค์ที่ 3 ญาถ่านวิเชียร อนุตฺตโร
องค์ที่ 4 พระอาจารย์คณิน สุนฺทโร

[maxna]

จุดเริ่มต้นสายธรรมอุตฺตโมบารมี

      พระไชยเชษฐาธิราชที่ 2 หรือ พระไชยองค์เว้ ประสูติ พ.ศ.2228 เป็นพระราชโอรสของเจ้าชมพู ที่ถูกเนรเทศไปอยู่เมืองเว้
พระองค์ได้ครองราชย์สมบัติ เมื่อ พ.ศ. 2245 ทรงตั้งให้เจ้าองค์ลอง พระอนุชาต่างบิดาเป็นอุปราชและไปครองเมืองหลวงพระบาง
และอัญเชิญพระบางมาประดิษฐานที่เวียงจันทน์
      ต่อมาใน พ.ศ. 2249 เจ้ากิ่งกิสราชซึ่งเป็นพระโอรสของเจ้าราชบุตร และเป็นหลานปู่ของพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช
ที่ลี้ภัยไปอยู่สิบสองปันนากับเครือญาติฝ่ายพระมารดา ได้ยกทัพลงมาตีเมืองหลวงพระบาง เจ้าลองสู้ไม่ได้ แตกพ่ายลงมาเวียงจันทน์
เจ้ากิ่งกิสราชยกทัพตามลงมาที่เวียงจันทน์ พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 2 จึงขอกองทัพจากกรุงศรีอยุธยามาช่วย
      สมเด็จพระเพทราชา กษัตริย์กรุงศรีอยุธยาในขณะนั้น ได้ยกทัพขึ้นมาและไกลเกลี่ยให้ทั้งสองฝ่ายประนีประนอมกัน
โดยให้แบ่งเขตแดนระหว่างหลวงพระบางกับเวียงจันทน์ ให้เจ้ากิ่งกิสราชครองหลวงพระบาง ให้พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 2 ครองเวียงจันทน์
ทั้งสองกษัตริย์ตกลงแบ่งเขตแดนกันโดยใช้แม่น้ำเหืองเป็นแดนทางฝั่งขวา ทางฝั่งซ้ายใช้เทือกเขาภูชนะคามเป็นเขตแดน
แคว้นสิบสองจุไทกับหัวพันห้าทั้งหกขึ้นกับหลวงพระบาง แคว้นเชียงขวางและแคว้นที่อยู่ใต้ลงมาให้ขึ้นกับเวียงจันทน์ การแบ่งเขตแดนนี้เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2250
      หลังจากสิ้นสุดสงครามกับพระเจ้ากิ่งกิสราช พระองค์ได้เร่งปรับปรุงการปกครองหัวเมือง ส่งคนที่ไว้ใจได้ไปปกครองเมืองที่สำคัญ
ทำให้กลุ่มของ องค์ที่ 1 พระครูยอดแก้วโพนสะเม็ก ต้องอพยพลงใต้ไปหาที่มั่นใหม่ ในที่สุดได้ไปตั้งมั่นที่เมืองจำปาศักดิ์ และแยกตัวเป็นอิสระจากเวียงจันทน์ใน พ.ศ. 2256 ในสมัยนี้ยังมีการบูรณปฎิสังขรณ์พระธาตุพนมศึกษาเล่าเรียน
จนกลายเป็นแหล่งเรียนรู้ในสมัยนั้นเรื่อยมาจนถึง พ.ศ.2280
      ต่อมา พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 2 ครองราชย์จนถึง พ.ศ. 2273 จึงสิ้นพระชนม์ จากนั้น เจ้าลองพระอนุชาได้ขึ้นครองราชย์สืบแทน
      องค์ที่ 2 เจ้าองค์ลอง (สวรรคตใน พ.ศ. 2283) เป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ ลำดับที่ 2 (พ.ศ. 2273 – 2283) พระราชโอรสในพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 2
      องค์ที่ 3 พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 3 หรือ พระเจ้าศิริบุญสาร เป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ ลำดับที่ 4 (พ.ศ. 2294 - พ.ศ. 2322) พระราชโอรสในเจ้าองค์ลอง, เสียเอกราชแก่สยามในปี พ.ศ. 2322
      องค์ที่ 4 พระเจ้านันทเสน เป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ ลำดับที่ 5 (พ.ศ. 2325 - พ.ศ. 2337) พระราชโอรสในพระเจ้าศิริบุญสาร
      องค์ที่ 5 พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ 4 หรือ พระเจ้าอินทวงศ์ เป็นเจ้าผู้ครองอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ ลำดับที่ 6 (พ.ศ. 2337 - พ.ศ. 2348) พระราชสมภพเมื่อใดไม่ปรากฏ และสวรรคตเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2348 ทรงเป็นพระราชอนุชาในพระเจ้านันทเสน, พระบรมอัยกาธิราชในสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี ในรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
      ต่อมาพระธรรมราชาเจ้าเมืองศรีโคตรบูรณ์องค์สุดท้าย ได้ย้ายเมืองมาตั้งบนฝั่งขวา (ฝั่งไทย) เยื้องเมืองเก่าไปทางเหนือแล้วขนานนามเมืองใหม่ว่า เมืองนคร
จากนั้นมีการโยกย้ายชุมชนเมืองอีกหลายครั้ง พ.ศ.2321 ในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้มีการย้ายเมืองมาตั้งที่บ้านหนองจันทร์
ห่างขึ้นไปทางเหนือ 52 กิโลเมตร ในปี พ.ศ. 2333 รัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
เมืองนครก็ได้ขอขึ้นตรงต่อกรุงเทพมหานคร โดยพระองค์ทรงพระราชทานนามใหม่ขึ้นว่า นครพนม ชื่อนครพนมนั้น
      ต่อมา วัดพระธาตุพนม จึงได้มีเจ้าอาวาสนาม องค์ที่ 6 พระครูพรหมา (เจ้าอาวาสพระธาตุพนม องค์ที่ 4) ผู้เก็บรักษาตำราใบลานของเจ้าราชครูหลวงโพนสะเม็ก พ.ศ. 2335 – 2410
      หลังจากนั้น องค์ที่ 7 ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ ในราวปี 2335 (อุปัชญาย์สำเด็จลุน มีศักดิ์เป็นหลวงอา และเป็นผู้ก่อตั้งสายอุตฺตมะอุตฺตโม ปัจจุบันได้เปลี่ยนเป็น สายธรรมอุตฺตโมบารมี เริ่มไหว้ครูธรรมใหญ่ครั้งแรก ปี 2405) ท่านได้ธุดงค์เพื่อไปกราบพระธาตุพนม จากนั้นจึงเข้าไปกราบพระครูพรหมา เพื่อได้ขอศึกษาตำราใบลาน
      ต่อมาปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ ได้ย้ายมาจากฝั่งขวาแม่น้ำโขง มาสร้างวัดสิงหาญ ราว พ.ศ.2345 โดยญาท่านอุตตะมะ (อุต) เป็นผู้ก่อตั้ง มีความเป็นมากล่าวคือ ญาถ่านอุตตะมะ ได้ย้ายมาจาก ฝั่งขวาแม่น้ำโขงไม่ทราบได้ว่าบ้านใหน ได้บวชเป็นพระและได้เดินทางมาบ้านสะพือ ชาวบ้านจึงได้นิมนต์ท่านให้อยู่จำพรรษที่บ้านสะพือ ญาถ่านอุต ท่านจึงได้บอกว่าถ้าจะให้จำพรรษอยู่ที่บ้านสะพือนี้ ก็จะเอาพ่อแม่มาด้วย ชาวบ้านจึงได้ตกลง ท่านจึงอพยพครอบครัวมา ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านสะพือ ชาวบ้านได้จัดสรรที่ทำมาหากินให้มีไร่นาสวนพออยู่พอกิน ส่วนญาถ่านอุตนั้นได้ตั้งสำนักสงฆ์ ขึ้นอยู่ที่ป่าทางทิศให้ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 1 กิโลเมตร ชื่อ "วัดศรีสุมัง"  ( ปัจจุบันได้ขุดเป็นสระน้ำสาธารณะ ชาวบ้านเรียก สระโนนวัด เพราะเคยเป็นวัดมาก่อน ) แต่ชาวบ้านเห็นว่าการนำภัตราหารเช้า,เพลไปถวายลำบาก เนื่องจากอยู่ไกลหมู่บ้าน จึงได้ย้ายวัดมาตั้งใหม่ที่ริมหมู่บ้านทางทิศใต้ (ที่ตั้งวัดในปัจจุบัน) ชาวบ้านได้ช่วยกันถากถาง สร้างกุฎิให้พระอยู่อาศัย ญาถ่านอุต จึงได้ย้ายมาจำพรรษาอยู่ที่นี่ ราว พ.ศ.2345 เรียกชื่อวัดนี้ว่า "วัดสิงหาญ" จนถึงปัจจุบัน
      หลังจากนั้นองค์ที่ 8 ปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน อุปสมบทเป็นพระรุ่นราวคราวเดียวกันกับ “หลวงปู่สีดา” ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์ของหลวงปู่โทน โดยมี “ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ” แห่งวัดสิงหาญ บ้านสะพือ ตำบลสะพือ อำเภอตระการพืชผล ซึ่งมีศักดิ์เป็น หลวงอาของปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน ได้นำหลานชายชื่อ ลุน มาอุปสมบทและให้ศึกษาเล่าเรียนอักษรสมัย ทั้งอักษรขอมและอักษรธรรม พระธรรมวินัยการปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐานควบคู่กันไป รวมทั้งหลวงปู่สีดาและลูกศิษย์อื่น ๆ ด้วย
      ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ ถือว่าเป็นพระปรมาจารย์ใหญ่รุ่นแรกในสมัยนั้น เชื่อถือกันว่าเป็นผู้เรืองฤทธิ์ มีตำรายา ตำราเวทมนต์ คาถาอาคม มีวัตรปฏิบัติที่น่าเคารพเลื่อมใสมาก ท่านปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ เป็นผู้หนึ่งที่ได้รับการศึกษาตำราใบลาน จากพระครูพรหมา เจ้าอาวาสพระธาตุพนม องค์ที่ 4 ผู้เก็บรักษาตำราใบลานของเจ้าราชครูหลวงโพนสะเม็ก ซึ่ง “หลวงปู่โทน” ก็ได้สืบทอดสรรพวิชาเหล่านี้มาส่วนหนึ่ง ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะสังเกตลูกศิษย์คนสำคัญทั้งสองว่ามีวัตรปฏิบัติแตกต่างกัน โดยที่หลวงปู่สีดามีความขยันขันแข็ง ช่วยกิจการงานวัดทุกอย่างมิได้ขาด
     ต่อมาศิษย์รุ่นแรกจะ เรียกว่า สายอุตฺตมะอุตฺตโม ความเป็นมาพิธีกรรมไหว้ครูธรรมใหญ่สายอุตฺตมะอุตฺตโม ในทุกปีจะมีการทำพิธีกรรมไหว้ผีไท้หรือผีเชื่อสาย พร้อมกับพิธีไหว้ครูธรรมใหญ่ที่ต้องจัดขึ้นทุกปี ญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ เล่าว่า ญาถ่านสำเร็จตัน บอกกับท่านว่า พิธีกรรมไหว้ครูธรรมใหญ่เท่าที่ท่านจำได้ว่า น่าจะเริ่มมีการจัดในสมัยที่ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ ผู้เป็นอาจารย์ของสำเร็จลุน เจ้าอาวาส วัดสิงหาญ ต.สะพือ อ.ตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี พ.ศ.2345-2395 ก่อนท่านมรณะ 10 ปี ก็จะอยู่ในช่วงปี พ.ศ.2405 และเป็นช่วงของญาถ่าน(สำเร็จ)สีดา เจ้าอาวาส พ.ศ.2395-2450 เพราะญาถ่านสำเร็จตัน  จำได้ว่าตรงกับวันสำคัญ คือ วันพระราชสมภพ เจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 9 แห่งราชวงศ์ทิพย์จักราธิวงศ์ (เจ้าเจ็ดตน) ซึ่งเป็นองค์สุดท้ายแห่งนครเชียงใหม่ พ.ศ.2405 จะอยู่ในช่วงนี้ ดังนั้นการหาวันพิธีกรรมไหว้ครูธรรมใหญ่ปีนั้นจึงมีความง่ายมาก เพราะครูบาอาจารย์ได้ให้ลูกศิษย์ใช้ วันที่ขึ้น 3 ค่ำ เดือนสาม ของทุกปีจัดพิธีกรรมไหว้ครูธรรมใหญ่ จึงสามารถสรุปวันพิธีกรรมไหว้ครูธรรมใหญ่ ทั้งแรกคือ วัน อาทิตย์ ที่ 2 เดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2405 ขึ้น ๓ ค่ำเดือนสาม(๓) ปีระกา นับจากนั้นมาจึงเริ่มมีการทำพิธีไหว้ครูธรรมใหญ่อย่างเป็นทางการ
     ส่วนองค์ที่ 9 ญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ ได้เล่าให้ลูกหลานฟังว่า สมัยนั้นท่านยังไม่ข้ามมาฝังไทย ยังธุดงปฏิบัติกรรมฐานตามป่าเขาในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เพื่อไปฝากตัวเล่าเรียนอาคมกับปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน ราวปี พ.ศ.2443 จึงมีโอกาสได้เจอกับหลวงปู่จันทร์หอม สุภาทโร ผู้เป็นหลานของญาถ่านสำเร็จตัน  ต่อมาญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ ก็ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน หลังจากนั้นท่านจึงให้ญาถ่านสำเร็จตัน ทำหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยงดูแลการศึกษาตำรายา ตำราเวทมนต์ คาถาอาคม ต่างๆ ร่วมกับหลวงปู่จันทร์หอม สุภาทโร จนศึกษาจบทุกอย่าง ญาถ่านสว่าง โพธิญาโณจึงขอเดินทางออกธุดงไปยังที่ต่างๆ
     หลังจากนั้นปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน ขณะจำพรรษาที่วัดเวินไซ บ้านเวินไซ เมืองโพนทอง แขวงนครจำปาศักดิ์ ประเทศลาว ได้อาพาธหนักแล้วได้มรณภาพในปี พ.ศ.2463 ต่อมาญาถ่านสำเร็จตัน จึงแจ้งข่าวงานศพปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุนไปยังญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ ท่านก็ได้เดินทางมาร่วมงานจนเสร็จ ญาถ่านสำเร็จตัน จึงได้แบ่งเกษา อิฐิ บ้างส่วนให้ญาถ่านสว่าง โพธิญาโณติดตัว ต่อมาญาถ่านสว่าง โพธิญาโณได้เดินทางข้ามมาฝั่งประเทศไทยในปี พ.ศ.2513 มาอยู่ที่วัดสนามชัย ได้นำเอาตำราใบลานที่ได้รับการคัดลอกจากปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน ข้ามมายังฝั่งไทยด้วย หลังจากนั้นไม่นานเกิดปัญหาภายในประเทศลาวเมื่อ พ.ศ.2518 พี่น้องทางประเทศลาวจึงข้ามมาฝังไทยเป็นจำนวนมาก
     ต่อมาเมื่อพี่น้องลูกศิษย์ที่เล่าเรียนสายอุตฺตมะอุตฺตโม รู้ข่าวว่าญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ มาจำพรรษาอยู่อำเภอเขมราฐ ก็ต่างพากันกราบนมัสการ แล้วปรึกษาเรื่องการจัดงานไหว้ครูธรรมใหญ่ให้ต่อเนื่อง ต่อมาญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ ท่านไม่ต้องการให้นำเอาชื่อ ปรมาจารย์ใหญ่ญาถ่านอุตตมะ มาเป็นชื่อเรียกใน สายอุตฺตมะอุตฺตโม จึงให้ตัดคำว่า อุตฺตมะ ออกจากคำเรียก ให้เปลี่ยนเป็นชื่อ สายธรรมอุตฺตโมบารมี ในราวปี พ.ศ.2529 นับจากนั้นมาจึงใช้ชื่อ สายธรรมอุตฺตโมบารมี ตลอดมา
     เมื่อญาถ่านสว่าง โพธิญาโณ เริ่มมีอาการป่วย จึงได้มอบตำราใบลานให้ฆราวาสครูธรรมใหญ่รินทอง สนธิหา ผู้สืบทอดรุ่นที่ 1 ได้ดูแลเก็บรักษาต่อไป ให้ศิษย์รุ่นต่อไปได้ศึกษาเล่าเรียนไม่ให้สูญหาย และมอบเกษา อัฐิ ปรมาจารย์ญาถ่านสำเร็จลุน ไว้ด้วย หลังจากนั้นคณะครูธรรมใหญ่จึงอันเชิญ ญาถ่านทา นาควัณโณ เป็นผู้สืบทอดรุ่นที่ 2 เมื่อญาถ่านทา นาควัณโณ ต่อมาฆราวาสครูธรรมใหญ่รินทอง สนธิหา ผู้สืบทอดรุ่นที่ 1 ได้ถึงแก่กรรม ทางคณะศิษย์จึงเชิญฆราวาสครูธรรมใหญ่ทองพลู กอมณี ขึ้นเป็นผู้สืบทอดรุ่นที่ 2 เมื่อครูธรรมใหญ่ทองพลู กอมณี 
      ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.2558 องค์ที่ 9 ญาถ่านทา นาควัณโณ เป็นผู้สืบทอดรุ่นที่ 2 และฆราวาสครูธรรมใหญ่ทองพลู กอมณี ผู้สืบทอดรุ่นที่ 2 เริ่มแก่ชราจึงได้มอบหมายให้ องค์ที่ 10 ญาถ่านเบิ้ม อุตฺตโม เป็นผู้สืบทอดเป็นรุ่นที่ 3 พร้อมฆราวาสครูธรรมใหญ่เวด สีจันทะวง ขึ้นเป็นผู้สืบทอดรุ่นที่ 3 จนถึงปัจจุบัน